Oldest Alenka Zupancic Quotes
You can find Oldest Alenka Zupancic quotes, oldest Alenka Zupancic book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
…...Bu gerginliğin ilk göstergesi kötü bir ün yapan "af ticareti" olmuştur:
insanların cennete bilet alabilme olasılığı derin bir sosyal adaletsizlik duygusu yaratmiştir.
Sayfa 57Kitabı okudu
En yoksullar ve en kötü vaziyette olanlar, artık sosyoekonomik bir sınıf olarak değil, neredeyse başlı başına bir ırk gibi algılanıyorlar.
...Lacan bu miti, Freud'un ara sıra değindiği Platon'un Sempozyum'undaki Aristofanesçi mite alternatif olarak önerir: Insanlar ilk başta iki yarının birleşmesi ya da kaynaşmasından oluşan yuvarlak birer Birlikti; "tam" halinden memnun ve kendi kendine yeten varlıklardı, bu da onları tanrıların doğru bulmadığı bir kibir ve küstahlığa itti. Böylece tanrılar insanı ikiye bölmeye karar verdi. O zamandan bu yana, her parça diğer yarısının özlemi içindedir. Öteki yarımızı bulduğumuzda ortaya çıkan bir şey olan aşk, diğer yarımızla tekrar Bir hâline gelme özleminden başka bir şey değildir. Lacan'ın bu mitle ilgili olarak altını çizmek istediği temel fark şudur: Insanın cinsel üreme nedeniyle kaybettiği şey cinsiyetli diğer yarısı değil, kendi varlığının bir parçasıdır. Ve aslında ("aşk"ta) aradığı şey de bu parçadır - cinsel tamamlayıcısı değil.
Althusser’in dediği gibi: Çatışmalı bir gerçeklikle meşgul olduğumuzda (Marksizm ve psikanalizde olduğu gibi), her şeyi her yerden göremeyiz; bazı konumlar bu çatışmayı gizler bazıları, bazıları açığa vurur. Bundan dolayı bu çatışmalı gerçekliğin özü, ancak bu çatışmanın ta kendisinin içinde belli konumların işgal edilmesi, diğerlerinin işgal edilmemesi ile keşfedilebilir.
Edimde, özne yok edilir ve peşinden yeniden doğar (ya da doğmaz); edim öznenin bir tür geçici tutulmasını gerektirir. Dolayısıyla, edim, daima bir “suçtur”, - ait olduğum sembolik topluluğun sınırlarının
- “ihlâl edilmesidir”. Lacan bir edimin işte bu özellikleriyle bağlantılı olarak intiharın her (“başarılı”) edimin paradigması olduğunu iddia etmektedir. Ancak, bu ifadeyi algılayışımızda çok dikkatli olmalıyız, çünkü söz konusu olan sadece öznenin (gönüllü) ölümü değildir.O hâlde, Kant’ın yardımıyla, iki farklı intihar mantığı arasına bir ayrım getirmek yol gösterici olabilir. İlk önce fedakârlık mantığına uyan intihar vardır. Görev çağırdığında, bunu veya şunu,eğer gerekirse hayatımı bile feda ederim. Burada, hayatımı feda
etmenin, sadece ileri doğru “bir başka adım” - feda edilmesi gereken sayısız “nesne” arasından sadece biri - olduğu sonsuz “arılaştırma” mantığıyla ilgilenmekteyiz. Bunun son adım olduğu
gerçeği yalnızca bir tesadüftür; ya da, Kantçı terimlerle, transsendental değil, ampirik bir zorunluluktur. Kant’ın ruhun ölümsüzlüğü postülatını yöneten ve büyük Ötekinin tutarlılığını korumaya hizmet eden işte bu mantıktır. İşte bu mantığa göre, patolojik kütüğüne ait olan her şeyden kendini sonsuz olarak ayırmak zorunda olan, öznedir.
Sayfa 99Kitabı okudu
Zeno’nun meşhur paradoksundan (Achilles ve kaplumbağa) bahsederken Lacan şunu gözlemler: “Bir sayının bir sınırı vardır ve bu sınıra kadar bitimsizdir. Achilles’in - yetişemeyeceği - kaplumbağayı sadece geçebileceği oldukça açıktır. Kaplumbağaya ancak sonsuzlukta [sonsuz olma hâlinde] yetişebilir”. Bu ifade bize “Achilles’in iki yüzü” arasında ayrımı yapmamıza imkân verir: “Sadecı” ve “Don Juancı” yüzleri. Achilles’in bu iki yüzü, göstereceğimiz gibi, Kant’ın edim teorisinin iki unsuru olarak
yukarıda geliştirdiğimiz şeyi çok iyi örneklendirecektir. Bir yandan (Sadecı) vücudun ölümsüzlüğü fantezisini gerektiren iradenin kutsallığına doğru sonsuz bir yaklaşımımız ve diğer yandan
da Ötekinde bir gedik açarak daima “çok ileri giden” ve böylece “şeytanî kötünün” paradigması hâline gelen “intihar” edimimiz vardır. Diğer bir deyişle, (etik) bir edimin başarılması için ya bir adım daha gerekmektedir ya da bu tür bir edim zaten geride bırakılmıştır; ya (arzu) nesnesini henüz ele geçirememişizdir ya da çok ötesine geçmişizdir.