About
Title:
Yazar
Birth:
Almanya, 14 February 1932
Readers
16 readers read.
11 readers will read.
Quotes
''
Kluge: Sadece çocukların veya çok yaşlı insanların gerçek insanlar olduklarını, bu iki uç arasında kalanların ise ne olduğunun tanımlanması gerektiğini söylüyorsunuz.
Godard: Evet, öyle düşünüyorum.
Kluge: Peki kendinizden söz edecek olursanız, siz de belli bir yaşa gelmiş birisiniz, benden iki yaş büyüksünüz, değil mi?
Godard: Yetişkin olduğumu hatırlamakta büyük zorluk çekiyorum, ama çocukluğumu çok net hatırlıyorum; ve şimdi, şu anki yaşımı.
Kluge: Kendinizi kesip açsaydınız, içinizden bir çocuk mu çıkardı?
Godard: İhtiyar bir çocuk ya da genç bir ihtiyar. Sanıyorum insan aşağı yukarı 60 yaşından itibaren yaşlıdır (bir ya da iki yüzyıl önce bunlar çok daha kısa bir süreye yoğunlaşmıştı), ayrıca bence gençlik 25 yaşında biter, yani gençlerin gençliklerini tanımaları için süre çok kısadır. Yine aynı şekilde insan dede olduğunda da, bu 25 yıl insanın yaşlılık döneminin gençliğini tanıyamayacağı kadar kısa bir zaman aralığıdır.''
Sayfa 91 - Kitabın Özgün Adı: Geschichten vom Kino, Lemis Yayın, Almancadan Çeviren: Haluk Uluşan, 1. Baskı, Haziran, 2016, İstanbulKitabı okudu
''
Godard: Filmin gençliğinin çalındığı ve bu yüzden fazla bir ilerleme kaydedemediği hissine kapılıyorum. Tıpkı çocuklarının büyümesini istemeyen ebeveynler gibi, televizyon, telekomünikasyon, aslında bu çocuğu sevmeyen, istemeyen ebeveynlerdir.''
Sayfa 92 - Kitabın Özgün Adı: Geschichten vom Kino, Lemis Yayın, Almancadan Çeviren: Haluk Uluşan, 1. Baskı, Haziran, 2016, İstanbulKitabı okudu
22 Aralık 1943
Oturma odasında bir kızak duruyor. Hediyeye deneme binişi. Kızağın üstünde oturanlar, kardeşler. Alacakaranlık çöküyor. Mumlar. Bir aradayız. "İşte hâlâ hayattayız / Ve içimiz içimize sığmıyor / Böyle bir zamana katlanabildiğimiz için."
Baba, asker, izinli geldi. Anne ona sadık kalmamıştı. Çocuklar bunu biliyor. Söyledikleri şarkı: "Ama iki kişi sevince / Birbirlerine sadık kalır!" Anne irkiliyor. Bir ima mıydı bu? Ama çocukların ifşa ettiği bir şey yok, sadece gerçeği söylediler.
Şimdi şarkıya herkes katılıyor. Savaşın son yıllarına eşlik etti bu şarkı. Bir askerden söz ediliyor: Silahlarını kuşanıp yaban ellere yürümüş, ama hasret onu yuvasına çekiyor. Böyle insanlar zafer kazanmak için yaratılmamıştır. Memleketteki kadınlar da aynı şarkıyı söylüyor: "Her şey geçer, her şey gider / Her aralıktan sonra gene bir mayıs gelir!" Şimdi, mayıstan sonra aralık gelmişti. Dışarısı karanlık.
AMA İKİ KİŞİ SEVİNCE / BİRBİRİNE SADIK KALIR.
Sayfa 70
Kop(ar)an zaman, der Kelpe, kaderin darbe inmeden önce hissedilebilecek tek biçimidir. Ve bunun, denizin hareketiyle bir benzerlik kurularak, zamanın kayması olarak adlandırılabileceğini ekler. Hayat gemisinin akıntıda yeri değişmektedir.
"Müstesnanın Aurası
...
İmparatorluk sarayında geçen bir filmde oynayan 200 figüran için üzerinde Muhafız Süvari Alayı arması olan iç çamaşırları dikilmişti.
─ Filmde iç çamaşırları hiçbir zaman görünmüyor.
─ Yüzlerdeki gururlu ifadelerde görünüyorlar."
Sayfa 26 - Kitabın Özgün Adı: Geschichten vom Kino, Lemis Yayın, Almancadan Çeviren: Haluk Uluşan, 1. Baskı, Haziran, 2016, İstanbulKitabı okudu
Updates
Henüz kayıt yok
Comments and Reviews
