Büyülü ormanda esir edilmiş pis beygirine binen Don Kişot'un, şahmerdanların görünmez vuruşundan kaçarak, Sancho'nun anlamdan yoksun hikayelerine sığınması gibi, Sengle ve Dricarpe de, komşu yataklarında, birbirlerini dinliyor ve anlatıyorlardı, kapatılan tabutlara vurulan çekiç darbeleri beyinlerinde uğulduyordu ya da kapı aralığından sızan ışığa sığınıyorlardı.