Ali Özenç Çağlar, Günah Kuşları
Almanya’da, sanırım Ruhr havzasında, küçük bir şehirde yaşayan beş-altı kadının yaşamları, geleneksel aileden kopup, eşlerinden ayrıldıktan sonra çektikleri sıkıntılar, umutlar, bunalımlar, tehlikeler… anlatılıyor romanda.
Romanın konusu, kuruluşu ilginç, ancak yer yer acemilikler okumanın akışını, ilgiyi engelliyor. Kitap iyi bir editörün elinden geçse gerçekten de başarılı bir roman olabilir. İlk önce baştaki Havva Ağral’ın kitap değerlendirmesi yersiz. Bir romana, kendi değerlendirmesiyle başlamak hangi akıllının işi bilinmez, haydi koyacaksan sonuna ekle, isteyen romanı okuduktan sonra gerekirse okusun.
Bölümlerin başına konulan şiir parçalarının ne anlama geldiği, kimden olduğu belli değil. Başka bir ad olmadığına göre, yazara ait olmalı, ancak bana fazla abartılı şairce geldi, oysa roman olayları ve kişilerin birbiriyle ilişkisini ustaca anlatıyor. Bölümlere kişilerin adları konsa iyi olurdu. Sema mı, Suna mı olduğu belli olmayan iki kişiyi ayırt etmek mümkün değil. Belki de ikisi de aynı kişi, diğer kadınlar ve erkekler birbirinden kesin çizgilerle ayrılırken, bu ikisinde yazar karar verememiş gibi, ya da bana okuyucu olarak ayırt etmesi zor geldi. Hatta ben kişileri iyi ayırt edebilmek için bölüm başlarına o bölümün kime ilişkin olduğunu yazmak zorunda kaldım.
Bu romanı bir kadın arkadaşın okumasını istedim. Bakalım o nasıl değerlendirecek. Kadınların iç dünyasını yazmak erkeklerin işi olmalı mı? Ne kadar iyi yazarsa yazsın bana sanki bir şeylerin eksik ya da fazla olacağı hissi veriyor.
