Ali Utku

Atatürk Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Felsefe Bölümü’nde öğretim üyesi. Çağdaş Batı felsefesi ve Tanzimat sonrası Türk düşüncesi alanlarında çalışıyor. Yayımlanmış bireysel ve kolektif derleme ve çeviri çalışmaları şunlardır: Ludwig Wittgenstein, Defterler 1914-1916, (Birey Yayınları, İstanbul, 2004); Michael Hardt, Gilles Deleuze: Felsefede Bir Çıraklık, (Birey Yayınları, İstanbul 2002); Ronald Bogue, Deleuze ve Guattari, (Birey Yayınları, İstanbul, 2002); Jacques Derrida, Kozmopolitizm ve Bağışlama Üzerine, (Birey Yayınları, İstanbul, 2005); Çalınan Poe: Lacan ve Derrida, Psikanalitik Devekuşu Diyalektiği, (Birey Yayınları, İstanbul, 2005); Stuart Sim (ed), Postmodernizmin Eleştirel Sözlüğü, (Ebabil Yayınları, Ankara, 2006); Eugene W. Holland, Deleuze ve Guattari'nin Anti-Oedipus'u: Şizoanalize Giriş, (Otonom Yayınları, İstanbul, 2007); Jacques Derrida, Önemsizin Arkeolojisi, (Otonom Yayınları, İstanbul, 2007); Jacques Derrida, Nietzschelerin Şöleni, (Otonom Yayınları, İstanbul, 2008); Mike Gane, Jean Baudrillard: Radikal Belirsizlik (De ki Yayınları, Ankara, 2008). Ayrıca “Osmanlı Felsefe Çalışmaları” başlıklı atölye çalışması çerçevesinde birçok eseri yayımlanmıştır.

Tam adı:

Prof. Dr. Ali Utku

Unvan:

Türk Akademisyen ve Yazar

Okurlar

12 okur beğendi.

14 okur okudu.

20 okur okuyacak.

1 okur yarım bıraktı.

Reklam

Kitaplar

Tümünü Gör

Wittgenstein: Erken Döneminde ...

8.7/10

Derrida’nın Nietzsche’si

0/10

Derlediği Kitaplar

Tümünü Gör

Editörlük Yaptığı Kitaplar

Tümünü Gör

Felsefe Dersleri

10/10

Tedkîk-i Ecsâm

7/10

Reklam

Sözler ve Alıntılar

Tümünü Gör

Göksel ONAY

@GOKSELONAy

24 Nisan 2020 18:28

Felsefe

İki insanın savaşmadığı, savaşmadıkları temsil edilerek temsil edilebilir

Sayfa 68

Wittgenstein: Erken Döneminde Dilin Sınırları ve Felsefe Ali Utku

burak

"Bir resmin gerçekliğe bağlanma şekli şudur: resim, ona dek uzanır" Eğer bir resim "gerçekliğe dek" uzanmazsa, o zaman o resmin doğruluğu sorusu, daima daha öte bir olumsallığın kurulmasını, yani şeylerin gerekli bağlaşımın elde edileceği tarzda düzenlenmesini bekleyecektir. Wittgenstein bu doğrudanlık öğretisini çarpıcı bir imge ile yakalar: "Resim bir cetvel gibi gerçekliğin karşına konulur. Üzerindeki bölüm çizgilerinin yalnızca en uç noktaları ölçülecek nesneye gerçekten dokunur."

Sayfa 86Kitabı okudu

Wittgenstein: Erken Döneminde Dilin Sınırları ve Felsefe Ali Utku

burak

@buraks

04 Aralık 2020 21:08

Felsefe

Tractatus'da metafizik

Tractatus'un dünyası, "içinde her şeyin nasılsa öyle olduğu, nasıl vuku buluyorsa öyle vuku bulduğu" bir dünyadır. Bu dünya her türlü metafizik, mistik, anlamsız, söylenemeyen şeyden arındırılmış kupkuru bir dünyadır. Wittgenstein'ın katı pozivitist tavrını göz önüne seren bu tasarımın kaynağında, üzerine konuşulabilecek, dile olgusal dayanak teşkil edecek bir dünya kurma isteği yatar. Ancak bu metodolojik bir temizliktir; yoksa Wittgenstein, dünyayı kendilerinden temizlediği metafizik, mistik öğelerin varlığını reddetmez. Hattâ bazı yorumcular, Tractatus'un nihai amacının, aslında dil ve onun dünyayla bağıntı tarzı hakkındaki argüman aracılığıyla bunları açığa çıkarmak olduğunu öne sürer. Ulaştığı teorik sonuçlar açısından Wittgenstein, bu tür metafizik öğeleri dilegetirilemeyen, fakat yalnızca kendilerini gösteren "mistik olan"a ait şeyler olarak tanımladığı bu tür alanlardan, bizi dilimizin olanağı açısından koparmıştır.

Sayfa 34Kitabı okudu

Wittgenstein: Erken Döneminde Dilin Sınırları ve Felsefe Ali Utku

burak

Wittgenstein, dili "büyük ayna" olarak adlandırır. Tractatus'un konusu dil felsefesi ya da genel temsil teorisidir. Kitabı farklı kılan, onun dil aynasının üç yönüyle ilgilenmesidir; 1- Olgusal dünyanın dildeki yansımasına ya da temsiline yönelir 2- Temsil aynamızın içindeki özelliklere, onun dışında bulunan ve onda yansıtılan yanılsamaya yönelir 3- Dil aynısının ötesinde yatan ve onda yansıtılamayan mistik alana yönelir

Sayfa 29Kitabı okudu

Wittgenstein: Erken Döneminde Dilin Sınırları ve Felsefe Ali Utku

burak

Kant, nasıl düşünceye bir sınır çizmeye çalışmışsa, Wittgenstein da dile bir sınır çizmek istemiştir. Dilin mantığını inceleyerek, anlamlı sözün sınırlarını açık kılmaya çalışmıştır. Kant, düşünceye bir sınır çizerek "olgusal dayanağa sahip bir bilgi alanı" açarken; Wittgenstein, Kant'ın düşünce alanında tartıştığı sorunları, dolayımlı olarak, dil aracılığıyla alır, sınırı dil üzerinde çizerek olgusal dayanağa sahip bir "ifade alanı" oluşturur.

Sayfa 15Kitabı okudu

Wittgenstein: Erken Döneminde Dilin Sınırları ve Felsefe Ali Utku

Reklam