Alice Miller Gönderileri
Alice Miller kitaplarını, Alice Miller sözleri ve alıntılarını, Alice Miller yazarlarını, Alice Miller yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Kişi, bunalımlar ve 'yatıştırıcılar' olmadan yaşamak istiyorsa, dayanağını kendi benliğinde, dolayısıyla gerçek ihtiyaçlarına ve duygularına ulaşmakta bulmalı ve kendini özgürce ifade edebilmelidir..."
bedenin dili, kendi benliklerimizin ve canımızın gücünün samimi bir ifadesidir.
Annen sakin olsun ya da korkmasın diye geriye senden hiçbir şey kalmayana kadar ruhsal olarak cılızlaşacaksın öyle mi?
"... tadı hoşuma giden yiyeceği bulamadığım için. Bulsaydım, inanın, yaygara koparmaz, tıka basa yerdim senin gibi, herkes gibi."
Franz Kafka, Açlık Cambazı
Zoraki sevgi, sevgi değildir. Zoraki sevgi, yalnızca herhangi samimi bir iletişimin olmadığı, aslında var olmayan bir sıcaklık ve samimiyet taklidinin yapıldığı, kini hatta nefreti maskelemek üzere yaratılmış yapmacık bir şefkat ifadesinden ibaret "sahte" bir ilişkiye yol açar.
Sanatı ve edebiyatı ele alışımızdaki başlıca tabulardan biri, sanatçıların yapıtlarından söz ederken onların yaşam öykülerinin dikkate alınmaması gerektiği ilkesidir. Bence sanatçıların başlarına gelenler, onları bitmez tükenmez şekilde yeni ifade biçimleri aramaya iten şeydir (Miller, 1998b)
"Çocukluk anılarının olmaması, içinde ne olduğunu bilmediğiniz büyük bir sandığı sürüklemeye mahkûm olmaya benzer. Yaşlandıkça sandık ağırlaşır ve onu açmak için daha da sabırsız hale gelirsiniz."
Jurek Becker¹
Annesinin ölümünün hemen ardından otuz dört yaşında Proust arkadaşı Montesquieu'ye şunları yazmıştı:
"Onsuz yaşayamayacağımı biliyor... Bundan sonra hayatım asıl amacını, tek hoşluğunu, tek sevgisini, tek tesellisini yitirdi. Sonsuz dikkatinin, hayatımdaki sevgi ve huzur açısından tek zenginlik olduğu kişiyi kaybettim... Acıya battım... Ona bakan hemşirenin dediği gibi: Onun gözünde ben hep dört yaşındaydım." (Mauriac 17 2002, s.10)
Bir emre itaat, asla bir sevgi doğuramaz.
Seni mutsuz etmek ve bu atakları yaşamamak yerine atakları geçirmeyi ve seni mutlu etmeyi tercih ederim.
-Marcel Proust'un annesine yazdığı bir mektuptan
Bedenlerimiz bilir, tam olarak neye ihtiyaç duyduğumuzu, neyin inkâr edildiğini, neyin bizimle ters düştüğünü, neye alerjimiz olduğunu
evdeki hesap çarşıya uymadı, sonunda sevgi yoksa, onu zorla yaratamayacağımı kabul etmek zorunda kaldım.
Yalnızca çok uzun süre içimde hapsolmuş duyguları hissetmeme izin verdiğim zaman, geçmişimden kurtulmaya başladım.
Üzerini örttüğümüz her şeyin altında kalırız.
Seri katliamlarda etkili olan güç, yok sayılan ihmal edilen ve hayat boyunca yurttaşlığa mahkum edilen bir çocuğun hissettiği her şeye gücü yetme arzusudur.
Sayfa 131Kitabı okuyor