Hakkında
Alla Fyodorovna Dudayeva, kızlık soyadı Kulikova. (1947 doğumlu), 1990'lı yıllarda Rusya'dan Çeçen ayrılıkçı hareketinin lideri olan Dzhokhar Dudaev'in eşi.
Kolomensky Bölgesi'ndeki bir Sovyet ordu subayı ailesinde ve Smolensk'te ressam olarak yetiştirilen Alla, 1967'de bir Sovyet Hava Kuvvetleri subayı olan Dudayev ile evlendi.
1996'da İlk Çeçen Savaşı sırasında kocasının ölümünden sonra Dudayeva Türkiye'ye kaçmaya çalışırken Nalçik'te tutuklandı. 1 yıl sonra sebest bırakıldı. İkinci Çeçen Savaşı'nın patlak vermesinin ardından Azerbaycan'a, Türkiye ve Litvanya'ya sürgün edildi. Gürcistan'ın Kafkas TV Kanalı'nda çalıştı ve kültür programına ev sahipliği yaptı.
Dudayeva, kocasıyla ilgili anıları içeren kitaplar yazdı.
Tam adı:
Alla Fyodorovna Dudayeva
Unvan:
Rus Ressam, Yazar
Doğum:
Kolomensky District, Rusya, 10 Ağustos 1947
Okurlar
3 okur beğendi.
76 okur okudu.
7 okur okuyor.
55 okur okuyacak.
Kitaplar
Sözler ve Alıntılar
Ölmek; vatanımı kucaklayıp, dağlarıma sarılarak.
|Cevher Dudaev
Sayfa 75Kitabı okudu
Ölmek; vatanımı kucaklayıp, dağlarıma sarılarak.
Sayfa 75 - Şule Yayınları
Cevher'de böylece şiire merak sardı. Çeçenler'in özgürlükleri için verdikleri savaşı anlatan bir destan bile yazmıştı. Bu destan, Cevher'in en büyük arzusunu dillendirdiği bir misrasıyla bitiyordu:
"Ölmek; vatanımı kucaklayıp, dağlarıma sarılarak."
Sayfa 75
Art arda suikastler düzenlenmesine rağmen Cevher sakin davranıyordu. Ben zor ve tehlikeli bir yola çıktım. Bağımsızlık pahalı bir şeydir. İnsan ona talip olurken gerekirse hayatını dahi vermeyi göze almalı.. Cevher DUDAYEV
Sayfa 181 - ŞuleKitabı okudu
Tespih çekerken, 1944 yılında Haybah Köyü'nde diri diri yakılan akrabalarının isimlerini sayıyordu. Tüm sülalesinin yok edildiği o gün, toplam 700 kişi ölmüştü. O kara günde, tesadüfen dağlara çıkmış olduğu için büyük ahıra kapatılıp yakılmaktan kurtulan bir tanıdıkları Labi'yi Kazakistan'da bulmuş, ona olanları anlatmıştı. Soğuyan küller arasında bulduğu Cevher'in büyükannesine ait küpeleri de getirip onlara vermişti. Bu adamın hikâyesi çok hazindi. Kazakistan'da uzun zaman aradığı kız kardeşini, kendisine sarılmış çocuklarıyla birlikte bir bodrum katında donmuş olarak bulmuş, onları kendisi defnetmişti.
Sürgünde toplam 310.000 kişi öldü. (Sürgün sırasında doğup ölenler hariç, nüfusun %60’ı.) Nakledemedikleri insanları hemen oracıkta öldürüyorlardı. Sadece bir gün içersinde 12.000 insan öldürülmüştü. Şaro köyünde, geçilmesi zor dağ patikalarında yürüyen ve kucaklarında bebekleri olan kadınlara bile acımamış, nehre atmışlardı hepsini.
Cevher, Kafkasya'dan getirdikleri eşyaları birer birer satmak zorunda kaldıkları için çok üzülüyordu. Yurtlarından kalan son hatıra olan bakırdan güğüm de satılınca çok derinden etkilenmişti.
Sayfa 29
İletiler
...Arkadaşımla nehir kenarına ancak öğlen vaktinde varmıştık. Bir kenarda kumlara uzanmış kitap okuyordum. Yeni tanıştığım genç aklımdan daha yeni çıkmıştı ki, kitabımın üzerine bir gölge düştü; bu Cevher’in gölgesiydi! Hem yakıcı öğle güneşinden hem de kızgınlıktan dolayı yüzü kıpkırmızı olmuştu, gözlerini beni delercesine üstüme dikmişti. “Dün
24 Martta doğum günümde Cevher neşeli bir şekilde bana "Ne hediye edeyim sana" dedi. Ben sessizce "Zaferi" dedim ve o "Zaferi!" Dedi. Sonra tanıdık bir şarkının sözlerini mırıldandı...
Alla Dudaeva
Bir kenarda kumlara uzanmış kitap okuyordum. Yeni tanıştığım genç aklımdan daha yeni çıkmıştı ki kitabımın üzerine bir gölge düştü; bu Cevher'in gölgesiydi. Hem yakıcı öğleyin güneşinden hem de kızgınlığından dolayı yüzü kıpkırmızı olmuştu. Gözlerini beni delercesine üzerime dikmişti:
" - Dün şeref yoksunluğu hakkında konuşmuştuk
Yorumlar ve İncelemeler
