Yazar Samsun'da doğdu. Doğduğu ev huzurlu sıcak komik ve eğlenceliydi. Ancak doğduğu evde okumak zorunluydu. Otoriteye, zora gelemezdi. Aslıda emirin tersini yapmak isteyen pis bir inadı vardı. Okur gibi yaptı. Aziz Nesin'le tanışınca kitabın eğlenceli birşey olduğunu anladı. Okur gibi yapmaya son verdi. Karadeniz iklimi ruhuna yansıdı, güneş açınca yağmuru, yağmur peşine güneşi bekler oldu. Samsun'da Karadeniz'in koyu mavisini, mavinin bittiği yerde başlayan yeşilini, köpüklü beyazını hep sevdi. Trabzon'da tıp okudu, doğu ve güneydoğuda görev yaptı. Zorunlu morunlu, rütbeli rütbesiz görevler bitince mavi yeşil beyaza gene kavuştu. Evlendi bir kızı oldu. Komik eğlenceli bir kızdı. Çok güldü. Cankurtaran sireni ve acil servisleri sevdi. Bedensel yük fazla gelmeye başlamıştı, bir de kış çok bastırınca batıya göçtü. Bursa'da yükünü indirdi, aile hekimliğinde demir attı. (Halâ orada yaşıyor.)
Karada yürüyenlerden umudu kestiği zamanlarda kâh denizin dibine, kâh dağların doruklarına sığındı. Sosyal medyayı sevmeye çalıştı ama alışamadı. Anılarını yazmadı, yazmayacak.
Mesleği gereği çok yara sardı. Saramadığı yaralar oldu. Kendi yaraları da vardı zaten buna benzer. Kabuk bağlamış bu yaraları zamanında saramamıştı, zamanı gelince yazmak istedi.
Hafızasındaki tortular kelimelere dökülmeye başlayınca, Bursa'da bir kurgu ustası ile yolları kesişti, derken bu kitap içindeki hikayeler oluştu. Şansı varmış ki Erbulak Evi ile tanıştı, kitap ele alınır hale geldi.
Ücra kasabalara doktor olarak atanmış Alper Özkutlu; oralarda yaşadığı, şahit olduğu bir takım olayları öyküleştirerek bizlere bu kitabı sunmuş. Eğlenceli bir dille yazılmış, bir çırpıda okunacak ve herkesin kendinden bir şeyler bulacağı kitap.
bir çırpıda okunabilen güzel, eğlenceli ve samimi hatıralardan oluşan hikayeler. doktor olarak tayin edildiği ücra yerlerdeki insan manzaralarını eğlenceli bir dille anlatmış yazar. okumayı çok sevmeyenler bile rahatlıkla okuyabilir.
Okurken bir sonraki sayfada ne olacak, öykü nasıl bitecek diye merak ve heyecanla okuduğum bir kitaptı. Öykünün adından bir şeyler çıkardığımı sanırken son paragrafta bambaşka bir şekilde sonlanıyor. Öyküleri yaşadım okurken adeta. Öylesine yazılmış hissi veren bir öykü yok, kitapta. Son günlerde güzel bir öykü kitabı okumadıysanız Alper Özkutlu'nun kitabını okuyun, seveceksiniz. Ve kitabın ilk öyküsünün son cümleleri:
Yaz insanoğlu yaz. Senden geriye bir şey kalmaz. Çünkü zamanın, çok az.