"İnsanın durdurma sisteminin yetersizliği sonucu ortaya çıkan "kendine hakim olamama" durumu; doğal dengeyi alt üst etme, gerek doğanın, gerekse insanlığın yok olması için insanüstü bir çaba harcama gibi sonuçlar doğurmuştur."
Özlemek, kendini hiç kimseyle paylaşamamak, hayatının bir bölümünü başka biriyle geçirmiş olan 'eski ben'e kavuşmak istemekten başka bir şey değil.Özlenen kişi ise etkisiz eleman burada. kısacası özlemek, kendi sevmenin arapsaçı.
bütün süikastlarda vurulan benim
vuran benim silahım, 7.65’lik, kabzası nakışlı
tetiği okşanmaktan sert, namlusu ıslak
çıkarım yok; incelikli bir fantezi ustası gibi
karıştıysam aranıza, seğirttiysem varoşlarda
bu şehir, sırtımdan kanayarak yakışır bana
çıkarım yok; verilecek hesabım
adisyonum, irsaliyem, tarih kitaplarında adım
kurutulmuş tek bir çiçek yok kuran’ımın arasında
yalnızca
durmanın ustasıyım ayakta
tek başına, kalabalık bir meydanda mesela
niyetsiz ve geleceksiz, amaçsız hatta
öylesine… sap gibi, yapraksız, dikensiz gibi
köksüz ve ummadığınız kadar çirkin
durmanın ustasıyım
“bazen. baz olarak değil yani ara sıra. ufacık şeyler mutlu eder bizi. neden? nedeni var mı kardeşim, artık ufacık şeylerden mutlu olacak hale düşmüştür insanlık. düşüş o düşüş yani.”
Gün boyunca masa başında çalışan, neredeyse tuvalete bile arabayla giden ve sadece hamburgerle beslenen genç, dinamik bir kuşak var artık yarınlarımızın teminatı olarak!