Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
En Yeni Andreas Steinhöfel Yorumları ve İncelemeleri
En Yeni Andreas Steinhöfel sözleri ve alıntılarını, en yeni Andreas Steinhöfel kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
72 syf.
7/10 puan verdi
Dedesini çok seven Max huzur evinden onu kaçırır. Bayan Mayer de peşlerine takılır ve doğada güzel bir gün geçirirler.
Sevgi unutkanliklari bile yenebilen gündüzleri de orada olduğu halde görünmeyen Ay'a benzetilmistir.
Keyifli, kısa bir çocuk kitabi.
Dünyamın Merkezi / Andreas Steinhöfel
Henüz on yedisindedir Phil; fakat yaşıtları gibi hissetmez çoğu şeyi; farklıdır onlardan, sürekli bir sorgulama ve derin bir idrak hali içindedir çünkü.
Yaşamının bir kıyısında çok iyi anlaşamadığı annesi ile ikiz kız kardeşi diğer kıyısında aşkla tutulduğu Nicholas; evlerinin odalarındaysa sırlar ve gizler…
Yaşadığı yere dar gelen, geçmişiyle hesaplaşamayan, geleceğinden endişeli ve en çok da tercihlerine yönelik her türlü saldırıya karşı kendini savunmaya çalışan bir gencin olgunlaşma hikayesidir okuduğumuz.
Sadece Phil’in değil tüm okurların dünyalarının merkezini bir yolculuğa çağırıyor bizi sayfalar, özellikle “öteki”olmanın yabancılığını yaşayanları.
Yazarın yaşamından izler de taşıyan bu yarı kurgu yarı otobiyografik eser tüm kitapseverlere tavsiyemdir.
#alıntılarım
Göğsüm dörtnala koşan kalbine dar geliyordu.
Bir çiçeğe dokunursa çiçek çok geçmeden tomurcuklanırdır.
Sanki toprağı hıçkırık tutmuş gibi.
Düşünen insan, fikrini değiştirir.
@delidolukitap
@andreas___steinhoefel
#dünyamınmerkezi #andreassteinhöfel #delidoluyayınları
Gecen Gündüzüm Olsa
Kısa bir kitap olmasına rağmen benim kalbimde çok yer kapladı... Alman çocuk edebiyatının usta yazarı Andreas steinhofelin bu özel kitabı sevginin en büyük olumlu tuşlara bile giderildiğini gösteriyor(kitabın arkasında yazan cümleden alıntıdır.)
Kitabın ilk paragrafının son cümlesi: ‘On yedi yaşındaydı ve dokuz aylık hamileydi.’ Tabii bu cümleden sonra ne okuyacağım konusunda tahminler üretmeye başladım, anlatıcının o kız olacağını düşündüm, bir istismara uğradığını, belki de bir intikam hikayesi okuyacağım dedim kendime, dünyasının merkezine yaptığı yolculukta başından geçenler de olabilirdi asıl hikâye. Ama hayır, Andreas Steinhöfel beklentilerimi birkaç sayfa sonra boşa çıkardı. Çok daha iyisini vadetti, beni Visible’a götürdü.
Glass, Phil ve Dianne ile tanıştırdı. Aralarında en az görüneceğini düşündüğüm Phil’e verdi sözü. Ve ben onu dinlerken zamanın nasıl geçtiğini anlamadım.
.
Andreas Steinhöfel, Dünyamın Merkezi’nde bir oluşum romanı (bildungsroman) kurguluyor, son söz niteliğindeki (ki okurla sohbet gibiydi) Visible’a Veda bölümünde ise kurgusunun beslendiği kaynakları (mitoloji örneğin) anlatıyor. Kitabı okurken fark edemediğim ya da gözümün fazlasıyla önünde olduğundan dolayı göremediğim detaylar anlam kazanıyor böylelikle. Kitabı daha da bir seviyorum.
Kimilerince gençlik edebiyatı denilebilir, konusu hafif de bulunabilir, ‘e şimdi ne oldu ki?’ diye de sordurabilir Dünyamın Merkezi. Ama bana hissettirdiği şey: Phil’in de onun yaşadıklarının da gerçekliği. Yaralarımız bizi büyütüyor, yara izlerimiz göz alıcı bir güzellikte de parlayabiliyor! Glass gibi bir anne, Tereza gibi bir dost, Dianne kadar incelikli bir kardeş dünyanızın merkezinin tuğlalarını oluşturabiliyor.
.
Ve Phil’in sarıldığı kitaplar... İşte bazen birilerinin dünyasının merkezi onlar olabiliyor...
.
Olcay Mağden çevirisi, Burak Tuna kapak tasarımıyla ~
Sonunu delice merak ettiğim, beni çok farklı yerlere sürükleyen, konunun işlenişine, anlatımına bayıldığım bir kitaptı. Ufak diyebileceğim naneli kısımlar olsa da herkesin okuyabileceği ve benim gibi sürükleneceklerini düşündüğüm bir roman oldu kendisi.
Üç arkadaşı ve bunlardan birinin geçirdiği kaza sonucu hafızasını yitirmesiyle birlikte eski benliğinden uzaklaşıp bir süreliğine bambaşka biri olan, seslerin, insanların renklerini gören Felix'i -kendine verdiği yeni isimle seslenecek olursak "Farklı"yı- anlatıyor romanımız. Kazadan öncesi herkesin içinde merak duygusunu kabartıyorken çözülemeyen şifreler, Farklı'nın hafızasının geri gelmesini istemeyen birileninin olması ve Lahn nehrinde hayat bulan eski bir deniz kızı hikayesi oldukça hayret verici.
Her birini çözümlemeye çalışmak, son sayfaya kadar merak duygunuzu diri tutmak ve içinizde birçok duyguyu alevlendirmek için okumanızı şiddetle tavsiye ederim"))
Büyüklerimizle geçirdiğimiz zamana, çocukluğa, doğanın insana iyi gelmesine, güzelliğe, hatırlamaya ve unutmaya dair sımsıcak bir kitap.
Hem yazı hem de çizimler bir harika. İçinizi ısıtıyor her açıdan.
Yetişkinliğin yoruculuğuna kısa bir mola vererek tazelemenizi sağlayacak güzel bir eser.
Herkese tavsiyedir.