Evenklerin düşüncesine göre gökte sabah yıldızı (seher yıldızı) ve akşam yıldızı (kutup yıldızı) bulunmaktaydı. İnsanlar seher yıldızının deliğinden yukarı çıkar, kutup yıldızının deliğinden ise aşağı düşerlerdi.
Mansiler, insanın ölümünde ruhlardan biri olan "lili"nin, ruhun çıkış kapısına, yukarıya çıkması için gökte bir delik açtığına inanırlardı. Genellikle bu ruh kuş görünümünde tasavvur edilir.
Mitolojik anatomi, ana-tanrıçayı yere bağlar ama kutsal verimlilik düşüncesi onu kanatlı yapar. Sonuçta, dünyaya arkaik bakış açısı bedensellik ve ruhsallık, dünyevi ve gök, kadın ve erkek arasındaki dengeyi sürekli muhafaza eder.