Oldest Anna Burns Reviews
You can find Oldest Anna Burns quotes, oldest Anna Burns book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
Anna Burns’ün kutuplaşmış bir toplumdaki gündelik terörü, her şeye sirayet eden siyaseti ve asla bertaraf olamayacakların hikâyesini anlattığı, Sütçü.
“Ortanca kız kardeş başını kitabına gömerek yürüyor. Derken bir dedikodu: “Diğer taraftan” ve “retçi” bir sütçüyle sevgiliymiş güya. Yalan bunlar, ortanca kız kardeşin başka bir sevgilisi var. Belki-sevgilisi. Sınırların sert çizgilerle çekildiği bu yerde dikkat çekmek tehlikeli. Özellikle de bekâr genç kadınlar için. Her yerde seni dinliyor, gözlüyor olabilirler ve sınırı aşmak için tek kelime yeterli.”
"Milkman" orjinal adıyla bilinen, 2018 Man Booker Ödülü, 2019 Ulusal Kitap Eleştirmenleri Ödülü ve Orwell Politik Kurgu Ödülü’ne layık görülen bir eser vardı elimde. Eseri Türkçe'ye İthaki kazandırdı ve bence çok da iyi yaptı. Duygu Akın'ın çevirisi neredeyse kusursuzdu.
Öncelikle kitap kapağından bahsetmek istiyorum. Ki ben kapağı
360 syf.
9/10 puan verdi
Günlük Hayatın Gürültüsü
Günlük hayatın içinde yaşarken hiç farkında olmdağımız bir arka planı var yaşamın. Gürültülü olabilen ve fakat çoğu zaman bir vızıltı şeklinde akan; varlığını her an hissediren, yoran, üzen, bazen sevindiren bir atmosfer gibi bizi saran yaşamın gürltüsü. Nefes alış verişimizde bile hüküm süren bu öznesiz yüklem daima şekil verme hakkına sahip
İthaki Yayınları'nın modern serisinden okuduğum ilk kitap oldu Sütçü. Doğrusunu söylemek gerekirse beğendiğim ama okurken beni yoran bir kitaptı. Kısaca konusundan bahsettikten sonra yorumumun detaylarına gireceğim.
Sütçü, siyasi olarak kesin çizgilerle kutuplaşmış bir toplumu 18 yaşındaki genç bir kadının gözünden ona musallat olan Sütçü karakterini konu alarak anlatıyor. İşe giderken, eve giderken, yürüyüş yaparken birdenbire yanında biterek sanki arkadaşıymış gibi davranan Sütçü'nün uyguladığı psikolojik şiddeti görüyoruz. Ve öyle bir toplum ki dedikodunun haber kaynağı olarak görüldüğü ve çok çabuk yayıldığı bir yer. Bu yüzden çevresinden sürekli tepki görüyor karakterimiz ve çeşitli sonuçlarla yüzleşmek zorunda kalıyor.
Kitabın genel olarak o kutuplaşmayı çok güzel yansıtıyor. Bir tarafta devlet destekçileri varken bir tarafta retçilerin sözü geçiyor. Toplum da haliyle bu ikisi arasında kalmış ve seçim yapmak durumunda. Ayrıca günlük hayatta yaptığınız ufacık farklı bir hareket sizi sınırı aşmışlar içine sokup sorgulanmazına, muhbir gözü ile bakılmanıza neden oluyor. Bu ortamı çok güzel oluşturmuş ve hissetirmiş yazar. Ama akıcılık konusunda çok zorladı beni ki araya birkaç kitap alıp bitirdim. Genel olarak beklentinizi, temposu yüksek bir kitap yönünde tutmanınız tavsiye ederim. Yoğun ve dikkatli okunması, üstüne düşünülmesi gereken bir kitap. Yer yer bana 1984'ü anımsattığı da oldu tabi ki. Politik ve biraz distopik eser olduğu için gayet normal.
Genel olarak düşüncem bu yönde hem beğendim ama aynı zamanda zorlandığım bir eserdi.
Genç bir kızın yürürken kitap okuması ne gibi bir sorun teşkil eder? Koşuya çıkmak kadar doğal, günbatımının maviden öte renklere bürünmesi kadar olağan ya da belki bir erkek arkadaş ile aynı evde yaşama düşüncesi kadar sıradan olabilir.
Ne anlatıyorum okur ben sana? Aklının karışması normal çünkü kitaptaki genç kızımızında
2018 Man Booker kitap ödülü aldığında dikkatimi çekmişti kitap ve İthaki yayınları Türkçeye çevirip bize kitabı sunduğunda kitabı almam gerektiğini farkettim.
Kitap Kuzey İrlanda'da geçiyor. Bilmeyenleriniz için Kuzey İrlanda iç çatışmaya sahne olmuş, oldukça kayıplar yaşamış bir yer. Ülkede Birleşik Krallık'a bağlı olmak isteyen protestanlar ile bağımsız olmak isteyen katolikler arasında sürtüşmeler olmuştu. Kitap da bu dönemde yaşayan 18 yaşında genç bir kadının gözünden bize sunuluyor. Kitap, kapalı bir toplumda genç bir kadın olmanın zorluğunu ve üzerine atılan bir dedikodu ile hayatının nasıl tepetaklak olabileceğini gösteriyordu. Bu bizim ülkemiz için de çok farklı olmadığı için olay imkansız gözükmedi gözüme, hatta böyle şeylerin yaşandığını görüyoruz ve biliyoruz. Aslında gayet sıradan ve basit bir olay örgüsü okuyor gibi hissettim. Karakterin mizacında tuhaf bir anlatım tarzı vardı, çevirinden de kaynaklanmış olabilir bu. Tuhaf ve bir nebze rahatsız edici bulduğum bir konu da karakterimiz dahil biz bu kitapta hiç kimsenin adını bilmiyoruz çünkü bize söylenmedi. Sürekli "belki-erkek arkadaş" ya da "birinci kız kardeş" diye bahsedilmesi bir süre sonra beni rahatsız etti.
Genel olarak beğenmekle beğenmemek arasında kaldığım çok tuhaf bir kitap. Zor bir zamandan geçen sıradan bir insanın duygu düşünceleri başarılı bir şekilde aktarılmış olsa da kitabın ödül alacak derecede başarılı olduğunu düşünmüyorum.