Hukukun sadece belli kişilerin lehine işlediği, demokrasinin cenazesinin kılındığı, siyasal efendilerin yargı bağımsızlığını diri diri gömdükleri, kendi vatandaşına zerre kadar değer vermeyen bir ülke. Düşünmeyi çoktan bırakmış, tüm hukuksuzluklara, yolsuzluklara teslim olmuş, her şeyi kabullenmiş ve bir şeyleri kendi çabalarıyla değiştirmek yerine kendiliğinden değişeceği sanrısına kapılıp gitmiş bir halk. Dostlar alışverişte görsün tadında evlere şenlik bir başkan. Yolsuzluğun alıp yürüdüğü, fakirin çok fakir, zenginin çok zengin olduğu, gerçek suçluların elini kolunu sallaya sallaya lakin hiçbir yaptırım tedirginliği hissetmeden gezdiği, suçsuzların ise insanlık dışı muamelelerle içeride ömürlerini tüketen yozlaşmış bir sistem. İşkence, kötü muamele… Aradığı yegâne ölçütün kendisine sadakat olmasından mütevellit bu uğurda nitelikli insanları harcarken gözünü kırpmayacak olan yetkililer. Aleyhine ağzını açanın, muhalefet edenin ya özgürlüğünden ya işinden ya canından olduğu baskıcı bir iktidar. Sonu gelmeyen bir sansür. Tek terdi ceplerini doldurmak olan tepedekiler. Zimmet, adam kayırma, rüşvet ve uluslararası alanda “hukuk dışı” olarak nitelendirilebilecek daha pek çok şeyin normalize edilmesi. Kitabın bir paragrafla özeti bu. Spoiler uyarısı yapmıyorum zira gül bahçesi beklediğinizi zannetmiyorum.
Şimdiye kadar yaptığım en baştan savma inceleme olabilir fakat mental olarak yoruldum. Sevgili Anna’nın peş peşe üç kitabını okuduğumdan mı yoksa Rusya’nın içler acısı hallerini içselleştirmekten mi bilemiyorum. Politika kitabı detoksu zamanımız gelmiştir.
