En Eski António Lobo Antunes Sözleri ve Alıntıları
En Eski António Lobo Antunes sözleri ve alıntılarını, en eski António Lobo Antunes kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Eğer bir zürafa olsaydım seni sessizce severdim.Tellerin üzerinden bir tersane vincinin melankolisiyle bakardım sana.Yaprakları ağzımda sakız gibi dalgınca çiğneyerek,aşırı uzun,ölçüsüz bir aşkla severdim seni.Ayıların,karıncayiyenlerin,ornitorenklerin,papağanların ve timsahların kıskanç bakışlarının altinda,boynumu kıvırarak,sevgiyle titreyerek kafamı senin göğsüne dayardım.
Şüphesiz başka bir yere, hangisine olduğunu tam olarak kestiremesem de muhtemelen çok eskide kalmış, asla geri getiremeyeceğim bir zamana ve mekana aitim
Sayfa 28Kitabı okudu
Herkes kendi kendine konuşurdu çünkü kimse kimseyle konuşmayı beceremiyordu.
Sayfa 56Kitabı okudu
Kıvılcımın huzursuzluğundan yoksun, yaslı bir bürokrasi havasında birbirini takip eden günlerden olma; isteksiz ve trajedisiz, çok iyi tanıdığım, ılımlı ve tarafsız kayıtsızlığın uzatılmasıydı sonuçta ölümüm. Bütün karışıklıklara, maceralara, iç depremlere, havada süzülen esrimelere inanır mısın? Yanılıyorsun dostum, her şey; aldatmacalı optik bir ilizyondan, ustalıklı bir ayna oyunundan ibaret.
Sayfa 25Kitabı okudu
Beyaz adam kırbaçla geldi, gitar çalan çavuşa şarkılarla eşlik etti, şefe ve kabileye vurdu
Sayfa 40Kitabı okudu
"Belki de yaşlandığımda, asansörsüz bir apartmanın üçüncü katındaki dairemde saatlerim ve kedilerim azaldığında, kaybolup gidişim ilaç ve erzak kutuları, bitki çayları ve Kutsal Kitaplar arasında sürüklenen bir kazazedenin yok oluşu gibi gelmeyecek insanlara"
Sayfa 11 - MonoKL YayınlarıKitabı okudu