Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Antan Özer

Antan ÖzerYaşamı Beklerken yazarı
Yazar
9.0/10
1 Kişi
4
Okunma
0
Beğeni
406
Görüntülenme

Hakkında

Antan Özer, 1927 yılında İstanbul'da doğdu. Kadıköy Dibar Gırtaran (Sultanyan) İlkokulu'nun ardından Kadıköy Birinci Ortaokulu'na ve Haydarpaşa Lisesi'ne devam etti. Ticari İlimler Akademisi'nden mezun oldu. Çimento ticareti ile uğraştı. Evlendi, iki çocuk babası oldu. 30 Kasım 1994'te İstanbul'da yaşama gözlerini yumdu, Şişli Ermeni Mezarlığı'na gömüldü. 1940'tan itibaren yazmaya başladı. Çalışmaları dönemin Ermenice edebiyat dergilerinden Yerçanigin Darekirkı, Tebi Luys, Hantes Mışaguyti, Carakayt ve San'da yayınlandı. İlk şiiri "Asdvadz Hokin Lusavore" [Allah Rahmet Eylesin] 1949'da Luys adlı haftalık dergide yer aldı. İlk tiyatro oyunu "Buzdolabı" İstanbul Şehir Tiyatrosu'nda sahnelendi ve radyofonik piyes olarak İstanbul Radyosu'nda iki kez seslendirildi. Şiirlerini topladığı ilk kitabı Aha Aysbes [İşte Böyle] 1953'te yayınlandı. "Koğı" [Hırsız] adlı öyküsüyle 1956 yılında Getronagan Okulundan Yetişenler Derneği'nin düzenlediği Hantes Mışaguyti dergisinin açtığı yarışmada ve öykü yarışmasında birincilik ödülünü elde etti. 1984'te ikinci şiir kitabı Arantsnutyun [Yalnızlık] yayınlandı. Aynı yıl öykülerini de Dzadzug İraganutyunner [Üstü Örtülü Gerçekler] adlı bir kitapta topladı. Bu kitabın ikinci baskısı 1990'da yayınlandı. Yazar, İstanbul'da Ermenice olarak basılan günlük Ermenice "Marmara" gazetesinde yayınlanan 1984'ten sonraki on öyküsünü 1990'da Yev [Ve] adlı kitapta derledi. Aras Yayıncılık tarafından basılan Yaşamı Beklerken adlı kitap yazarın Yev [Ve] adlı kitabının çevirisidir.
Unvan:
Yazar
Doğum:
İstanbul, Türkiye, 1927
Ölüm:
İstanbul, Türkiye, 30 Kasım 1994

Okurlar

4 okur okudu.
1 okur okuyacak.
Reklam

Sözler ve Alıntılar

Tümünü Gör
"Biz ne yapmışız ki usta," diye isyan etti çırak birden, "iki tık tık, işte o kadar! Bak şu adamlara, bir ağızdan nasıl da şarkı söylüyorlar, nasıl bağırıp el çırpıyorlar gecenin bu saatinde!" "Ulan oğlum, sen laftan anlamaz mısın Ian?" diye hırsla bağırdı Hovsep. "Onlar insan, insan .. !" Garo bir an şaşkınlıktan taş kesildi, öylece kalakaldı. "Ya biz neyiz usta? Biz insan değil miyiz .. ?" "Biz mi? Ne sanıyordun ulan oğlum? Biz insan degiliz, insancığız biz, insancık .. !"
Reklam
Henüz kayıt yok

Yorumlar ve İncelemeler

Tümünü Gör
Henüz kayıt yok