En Eski Aram Pehlivanyan kitaplarını, en eski Aram Pehlivanyan sözleri ve alıntılarını, en eski Aram Pehlivanyan yazarlarını, en eski Aram Pehlivanyan yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Dışarda, kaldırımların piyanosunda
iniltisi yağmurun ufalanan parmaklarının
ve sokağın karanlığında
öfkeli, renksiz gölgeler
ve görünmeyen pencereden süzülüp damlayan
kederli yakınmaları piyanonun...
Yalnızım.
Bir manastır gibi yalnız ve günahkâr,
ıssız bir telgraf direği gibi başında dağın,
bugün
dünyaların, kentlerin sonsuz gürültüsü içinde
yalnızım
yalnız ve güçlü.
Aralık 1937
Kitabımı açtım
doldurduk kadehlerini umutlarımızın
onlar bizim nasır bağlamış koca
avuçlarımızda binlerce
meşale oldular
ve tutuşmuş ormanlar gibi
yürüdü binlercesi meşalelerle
marşlarla,
bizler doldururken kadehlerini umutlarımızın
Kapadım kitabımı
kitap yaktı
erimiş çeliğin
ateşini içimde
ve o ateşle
kopardım kelepçelerini ellerimin
ve acımasız zincirlerini ayaklarımın.
31 Ağustos 1945
...
hayal yıldızları geçtiğimiz yollarda çakıl taşı
dudağımda dudağının balından var hâlâ
ama gözlerin kalabalıkta beni seçemez oldu
yabancı da değil de yokmuş gibiyiz
geçmişle gidenle buluşmak yok bir daha
unutulmuş bir şarkı gibisin
yıllardan beri ilk defa işitilen
ve hatıralarla tıklım tıklım
eski bir şarkı gibi.
29 Kasım 1962