"Neden başkasını her şekilde severken kendimizi aynı şekilde sevmiyoruz?"
Kitap aslında her ne kadar bildiğimiz sözlerden oluşsa da bu sözler hiç beklenmedik şekilde etkileyici olabiliyor. Çoğu cümlede kendimi bulup, evet ne kadar da doğru dediğim ve çoğu dediğine hak verdiğim bir kitap oldu. Başkalarını sevmekle o kadar kendimizden yoruluyor ve soğuyoruz ki kendi benliğimizi tamamen yok sayıyoruz. Kitapta da çoğunlukla bununla alakalı sözler olması, gerçekten de çok haklı dediğim ve dönüp kendime baktığım sözlerden oluşuyordu. Beğendiğim bir kitap oldu. Okumak isteyene tavsiyemdir.
Kendine İyi BakArda Erel · İnkılap Kitabevi · 20181,146 okunma
"Onu hâlâ nasıl seversin? Böyle sorular sorabilirsin, aklına geliyor olabilir. Ama bil ki bazen bize kötü davranan, hatta dümdüz iğrenç olan insanları da sevme hakkımız vardır. O iğrenç biri demiyorum, sadece hakkımız var diyorum "
"Evet, tabii ki onu hâlâ çok sevdiğimi biliyor. Bunu ondan saklayamam. Sevgimi esirgeyerek, sahteleştirerek yaşayamam. Onu hala sevdiğimi bilmeli. Çünkü içimdeki sevgiyle tek başıma mücadele edemem. Birazıyla da o mücadele etmek zorunda. Birinin onu böyle derinden sevdiğini bilsin ve sevgim onu gittiği her yerde böylece takip etsin."
"Bundan sonra görüşür müyüz? Hiç bilmiyorum ki. Belki görüşürüz, belki görüşmeyiz. Ancak görüşsek bile yine ayrılık, kaçınılmaz yazgımız olacak. Ondan bir daha ayrılmayı ister miyim, bilmiyorum.
"Ona da başka bir ayrılığın sonunda kavuşmuştum. O da bana başka bir ayrılığın sonrasında gelmişti.
Her ayrılık, başka birine de kavuşmaktır; zamanın oyunbazlığında."
"Hoşça kalın diyecek kadar yakınlık kurabildiklerimiz, bazen hoşça kalın diyecek vakti bulamadıklarımız; bazen de hiçbir şey diyemeden, hayatlarından habersizce çekip gittiklerimiz var."
seni üzeni sevmeye devam ettikçe kendi benliğini farkında
olmadan değersizleştirmiş oluyorsun.
ona “elveda.” dersen de gerçekten mutlu etmek isteyen bir
gün elbet seni buluyor.