Tanımadıklarımıza kapı tutalım mesela. Bize tutanlara teşekkür edelim. Ayağına bastıklarımızdan özür dileyelim.
"Teşekkür ederim." ve "Özür dilerim." en çok kullandığımız kelimeler olsun mesela.
Başlayalım bir yerden.
Mesela yere çöp atmamaktan.
En basitinden, en insani olanından.
En bize yakışanından.
Açılan bir kapıdan çarçabuk geçme derdindeyiz, kimin açtığını, kime açtığını umursamadan.
Gelen asansöre hemen binme derdindeyiz, içinden çıkacak biri var mı diye bakmadan.
Günlük hayatın her aşamasında faydacı ve "kendine Müslüman"ız.
" Önce ben" anlayışı her yerde.
Yürürken, araba kullanırken, asansöre binerken, dükkândan çıkarken.