"Bulutu beklemektir hayat: Yağmur, kar, dolu... Hangisiyle ıslansa, o olur insan. Hangi sözle yıkansa ona benzer zamanla. Gökyüzü ne zaman ağlasa, konuşana; ne zaman sussa, bekleyene dönüşür. Bulut olup bekler insan bazen."
"Dünya dediğin bu işte! Döndükçe, başını da döndürüyor insanın. Sanki herkes aynı yöne dönmeliymiş gibi, aynı şeyleri yapmalıymış gibi... Okul, askerlik, evlilik...
Evlensinler bakalım. Durmasınlar, dönsünler..."