Sen hep aynı sendin. Değişmeni hiç beklemediğim, git geller içinde bedenimi ve ruhumu tutsak edip, ayarlarımla dilediği gibi oynayan sevgiliydin. Bu yüzden seninle değil, bir türlü yakılıp yıkılmaktan bıkmadan, seni defalarca gömüp üstüne tonlarca yükler yüklediğim mezardan çıkaran kendimleydi derdim. Aptalca bir hevesle bu defa farklı olur sandığımda da suçlanması gereken sen değildin, bendim...