Asıl adı Abdurrahman Başpınar olan Âtıf Bedir, 1965 yılında K. Maraş’ın Suluyayla Köyü’nde doğdu. İlköğrenimini aynı köyde, orta öğrenimini K. Maraş Lisesi’nde tamamladı. 1985 yılında A. Ü. Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi’ni bitirdi. TRT’de kameraman ve yönetmen olarak çalıştı.
İlk şiir ve yazıları lisede okuduğu yıllarda K. Maraş Işık gazetesi sanat-edebiyat sayfasında yayımlandı. Aynı yıllarda arkadaşlarıyla Esra Yazıları adlı bir dergi çıkardı. Daha sonra sırasıyla Edebiyat, Mavera, İkindiyazıları, Kayıtlar, Türk Dili ve Hece dergilerinde şiir ve denemeleri yayımlandı.
Hece Yayınları’ndan çıkmış Ateş Sâlaları (1997) ve Rüzgârın Dili Lâl (2010) adlı iki şiir kitabı bulunmaktadır.
İşte kâlp burada çarpıyor
Âsi ırmaklara dayamış alınyazısını
Hüznünden ne yapacağını bilememiş
Siz onun böyle durgun olduğuna aldanmayın
İçinde ne kıyametler kopar
Yağmur yağsa günlerce ağlar
Uzakta bir agaç
Yakında bir dere görse
Vedalaşıp gider uzaklara
Gözleri penceredir trenlere
Çarpışır ıssız bozkır yollarında
Saçılır bedenler
Bir aşk acısını bilir
Bir de ayrılık
Atıf Bedir Behçet Darğın’ın, Atıf Bedir’in Hayatın Şiiri Edebiyat adlı eseri üzerine yazdığı değerlendirmesini profildeki linke tıklayarak web sitemizden okuyabilirsiniz.
Eser daha çok islâmî şiirler barındırıyor. Bunun yanı sıra, savaşın kötülüğü hakkında da yakınmalar bulunuyor. Alta biraz alıntı bırakıyorum...
Kurudu göz pınarları
Çöl oldu içimizin vahaları
Susuz kaldık ırmaklar arasında.
İnsanı öldürme!
İnsanlığı öldürme!
Ey karşımda duran hüzün mabedi
Ey karşımda duran tutuklu şehir
Bekle umutla
Bekle ki gelsin yeniden bir Selahaddin.
Aşk eteğin tutmak gerek âkıbet zevâl olmaya
Aşktan bir elif okuyan kimsefen sûal olmaya.
Yunus Emre