Tanrı ödünç verdi bu hayatı
Bilinmek istedi
Bende, sende kendini gösterdi
Hikaye kısacası bu
Asıl mesele ondan sonra başlıyor sevgili!
Tanrı koskocaman bir alev topunu
Senin sevgini kucağıma atıp
Göklere çekildi
Tanrı ödünç verdi bu hayatı
Gurursuz, kibirsiz
Güzelliğini bir ayna gibi
Tıpkı bir ayna gibi
Sana tuttu sevgili
En çok ışığı sen yuttun
Tanrı ödünç verdi bu hayatı
Hatıralar bende birikti
Dedem daha biz çocukken anlatırdı, göç yollarına nasıl yırtık ayakkabı, şalvarla düştüklerini. O masal tadındaki anılarını nasıl da kan ter içinde heyecanla dinlerdik. Biraz daha büyüyünce meğerse onların masal olmadığını hayatın gerçek sahneleri olduğunu anladım.
“Bir yere sahip olmak zamanla, belki de güçle alakalı. Kızıldereliler, ‘Sular yükselince balıklar karıncaları yer, çekilince de karıncalar balıkları yer’ sözü boşuna söylenmemişti.”