"...bütün hayatınız boyunca sıradan olmaktansa, kısa bir süre de olsa, sonradan kaybetseniz bile, bir an için çok ama çok mutlu olmak daha iyi değil mi?"
Yalnız başıma uyuyup uyanıyorum. Yürüyüşe çıkıyorum. Yorulana dek çalışıyorum. Bütün kış boyunca kar altında kalmış çalı çırpının rüzgarla oyununu seyrediyorum. Her şey üzerinde düşünmeye başlayana kadar basitmiş gibi görünüyor. Neden aşk, ayrı kalınca çok daha derinden hissedilir?