Öne Çıkan Aydın Boysan Gönderileri
Öne Çıkan Aydın Boysan kitaplarını, öne çıkan Aydın Boysan sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Aydın Boysan yazarlarını, öne çıkan Aydın Boysan yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İstanbul'da yüzyıllardır, bir Türk Mutfağı vardır. Evlerde ve aşçı dükkânlarında.
20. yüzyılın ilk yarısında, "restaurant" bilinmezdi. Az bir şey kibar olanların adı "lokanta" idi. Ayrıca her keseye elverişli olan "aşçı dükkânları'nın yüzlercesi - binlercesi, şehrin her yanındaydı.
Bu dükkânlara girer girmez, sağda veya solda ateş üstünde, 50 mi desem 60 mu desem, sıcak tencere yemeği bulunurdu. Gelen ne yiyeceğini, gözüyle de seçerdi. Neler bulunmazdı ki!... Dolmalar, sarmalar, haşlamalar, kızartmalar... İstanbullu renkleri bile, yiyeceklere bağlamıştı: patlıcan moru, kavuniçi, vişne çürüğü gibi. Çapkınlık eğilimleri, yemeklere bile sıçramıştı: hanım göbeği, dilber dudağı gibi.
Önce, aşçı dükkânları ufuklara doğru çekildi. Kaç tanesi kaldı bilmem. Yemeğin, önce malzemesini hazırlamaktan, sonra hazırlayıp pişirmekten doğan nice emek, bu sevimli ve sevgili yerleri yok etti.
Tüketim, kolay yapılan işlere yöneldi. Önce kebaplara, sonra da Amerikan köfteciliği ve İtalyan pizzacılığına... Öte yandan İstanbul'da zaten, insanlar olağanüstü çoğalmış, balık ise hem azalmış, hem de müthiş pahalılaşmıştı. Şehir son 50 yılda, zaten mahşerleşmiş ve kebap istilasına uğramıştı.
Bu değişimden de, bir kolaylık doğdu: Artık İstanbul'un tarihi, sadece ikiye ayrılıyor: 1- Kebaptan önce, 2- Kebaptan sonra.
Sayfa 93Kitabı okudu
Evet, Topkapı, dünyada benzeri olmayan, çok ilginç bir saraydır. Ancak "bütünlüğü olmayan" bu saray, dünyada bu yanıyla da benzersizdir. Yine dünyanın en güzel saray arazilerinden birinde gerçekleşmiş Topkapı Sarayı yerleşmelerinin rastgele olduğu, geçiştirilemez.
Topkapı Sarayı biçimlenmesi ve gelişmesi, tek kişinin, yani padişahın huzur ve mutluluğuna dönüktür. Sarayda görevli öteki binlerce görevli, kendilerine ait yaşamlarından vazgeçmiş bir insan yığınıdır.
Sayfa 20Kitabı okudu
Kitap seven üstatların sözleri de, bana huzur veriyor. Örneğin Petrarca'nın kendi yakıştırmasıyla "hastalık ölçüsünde kitap hırsı" var. Anlatıyor:
"Hiçbir zaman, yeteri kadar kitabım olduğunu düşünemiyorum. Oysa ömrüm boyu okuyabileceğimden çok olduğunu, biliyorum. Kitap insana, derin bir iç doyum duygusu veriyor. Kitaplar bizimle konuşuyor, bizi teselli ediyor. Ciltler bizi, anlam dolu bir iç güvenliğe çekip götürüyor. Her kitap, ötekileri tanıma isteği yaratıyor."
Sayfa 83 - Kitaplar ÜzerineKitabı okudu
Konuş kraliçem,
Coco Chanel der ki: "Erkekler bizi sevsin diye güzel olmak, biz onları sevelim diye de, aptal olmak zorundayız."
Sayfa 49 - İnci DizileriKitabı okudu
Bakalım uykular ne zaman kaçacak…
1933 yılında Almanya'da iktidarı ele geçiren Hitler, dünyada huzur bırakmamış ve kudurgan Naziler, her gün, her ay yeni bir olay çıkararak, insanlarda bir tepki bezginliği yaratmışlardı.
1940 yılında bir sabah rahmetli annem kapımı vurmuş ve beni: "Kalk! Almanlar sınırlarımıza dayandı!" diye uyandırmıştı. Ben ise: "Kalkmayacağım! Uykum var!" demiş ve yine uyumuştum.
Bu vurdumduymazlık, yıllarca sürmüş heyecanlı olayların yarattığı bir bıkkınlıktan kaynaklanıyordu.
Sayfa 97 - Uykular KaçıncaKitabı okudu