Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.40
Ayşe Kulin Yorumları ve İncelemeleri
Ayşe Kulin yorumları ve incelemelerini, Ayşe Kulin kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Ayşe Kulin puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Maalesef beğenmedim. Hevesle okumaya başlamıştım ama bir yerden sonra çok basitleşti. Edebi açıdan çok zayıf. Sadece o dönem siyasetini anlatmaya çalışmak için yazılmış gibi
Sürükleyici ve keyifli okunan bir kitap. Ayrıca 2. Dünya Savaşında içinde bulunduğumuz çıkmazı okuyucuya çok net aktarabiliyor. Türkiye her zamanki gibi, iki farklı tarafın arasında kalmış...
Kitaba ilişkin en net eleştirim, karakterlerin bir kısmının olabildiğince yüzeysel işlenmesi oldu. Örneğin, Rafo, Ferit, Margot gibi hikayede ön planda yer alan karakterler, oldukça yüzeysel işlenmiş.
Ayrıca yazarın ara sıra girdiği, "Vatan millet sakarya! En büyük en demokratik devlet Türkiye!" modu beni biraz hayal kırıklığına uğrattı. Zaten olay örgüsü ve gerek diplomatların, gerekse Fransa'daki Türklerin yürekli hareketleri okuyucuyu milletiyle gururlandırıyor, bir de "İşte bizler böyle mertiz, böyle cesuruz..." gibi şovenist cümlelere gerek olmadığını düşünüyorum. Bence bu algı okuyucuda kendiliğinden oluşmalı. Aksi halde kurguya zarar verdiği kanaatindeyim.
Ama tüm bunlara rağmen (biraz da konu üzerine internet üzerinden yaptığım araştırmalar sonrası) ben Ayşe Kulin'in amacına ulaştığını düşünüyorum. O dönemde vatanımızda yaşanan problemler konusunda fikirlerim oluştu, hiç kimsenin umursamadığı ve kimsenin destek çıkmadığı Yahudilere ne kadar kol kanat gerdiğimizi görmüş oldum ve eski toprak bürokratlara olan saygım kat be kat arttı. Hatta bu mevzuları öğrendiğimde, Türk olduğum için pek gururlandım. (Tabii yukarıda bahsettiğim gibi yazarın gazlamalarının bunda pek etkisi olmadı. :))
Her neyse, ben 2. Dünya Savaşı dönemine veya Cumhuriyet tarihine ilgi duyan herkese bu kitabı şiddetle öneriyorum. Tarih sevenler, kitabın sonuna nasıl geldiklerini anlamayacak bile. Herkese iyi okumalar! :)
Kitap veda kitabının devamı niteliğinde ama veda kadar akıcı bir dile sahip değil. Kitabın en can alıcı noktası doktor Mahir kızı Sitare ile son sohbeti, baba kız ilişkisi ki çok sevimliler. Aynı gece Sitarenin babasını kaybetmesi.
Herkese Merhaba
Bir solukta okudum ve size okadar şey aktarmak istiyorum ki. Ama şuna da maalesef eminim nekadar anlatırsam anlatayım hep eksik kalacak.(
Ayşe Kulin kadınım,resmen hayatıma yön veren yazarım. Hani bu kitapta Handan, Handan ile konuşuyor ya. Heh bende öyle konuşmak istiyorum Ayşe Kulin ile. Füreya ile çizdi başlagıcımı, Gizli
"Gizli Anıların Yolcusu" kitabın devamı niteliğinde. Aynı olaylar bu defa Bora'nın gözünden okuyoruz. İlhami iyi ki Bora'dan başka bir sevgili edinmedi kendine, yoksa araştırmadan kitap alan ben aynı olayları bir de üçüncü kişinin gözünden okuyacaktım. Sanırım bu yüzden İlhami beye bir teşekkür borçluyum :)))
Kitabı okurken kendi kendime sürekli bir toplum savaştan çıkmışken, değil eğitim temel ihtiyaçlarını bile karşılamaktan acizken nasıl bu kadar yetişmiş olabilir diye sorup durdum.Evet okuma yazma bilen insan sayısı çok azmış fakat günümüzde okuyan insan sayısı bu kadar çok iken acaba o insanların okudukları kitabın kaçta kaçını okuduk dedim.Demem o ki az insan varmış okuyan ama nasıl okuma..
Üsluplarının güzelliği, görgüye verdikleri ehemmiyet..Okurken hayran kaldım o zamanın insanına , gurur duydum.Ve en çok da kendimi sorguladım.
Bir konuşma geçiyor kitapta; Füreya çocuk gelişimiyle ilgili kitaplar yolluyor Sara’nın annesine kitaplar fransızca, Afife’nin ‘ben fransızca bilmiyorum’ demesi üzerine Füreya’dan tek kelime çıkıyor ‘Öğren.’ O kadar sarstı ki beni bu söz.Bir kitabı okumak için yeni bir dil öğrenmeye çalışmak,bu çabayı sarf etmek..
Bu kitap benim için bu kelimeden ibaret işte.Keyifli okumalar.
İlk önce kitabı açıyoruz, ilk sayfada Şevket Rado'nun o güzel dörtlüğünü okuyoruz hemen:
Öyle uzak ki yerim uzakları aşıyor
Bütün özlediklerim benden ayrı yaşıyor
Ya herşeyim ya hiçim sorma dünyam ne biçim
Bir kördüğüm ki içim çözdükçe dolaşıyor.
Bu güzel sözleri içimize sindirirken bir anda aklımıza güzel sesli Hümeyra'nın seslendirdiği
Ayşe Kulin, otobiyografik üçlemesinin son kitabı Hayal’de Füreya kitabı için şöyle yazmış: “Füreya’yı kendi denizlerimde yüzüyor olmanın verdiği rahatlıkla, haz ve keyif içinde yazdım. Belki de bu yüzden en çok Füreya’yı sevdim kitaplarımın arasında. Ben ki her yeni kitabın basımında, daha iyisini yapabilirdim diye hayıflanmış, keşke her şeyi
Ilk kez #ayşekulin okuyorum. Aslında daha önce bir kitabına başlamıştım ama yarim kalmıştı. Sonra da 'Yok bu yazarı okuyamiyorum ' demiştim lâkin hata etmişim. Bu kitabına BA-YIL-DIM. .
.
.
Öncelikle şuna değineyim, klasik Meltem vakası olan bağlantılı kitaplara hep sondan başlayan ben bu kitapta da geleneği bozmadım. #kanadıkırıkkuşlar kitabı ilk kitapmis ve ben bunu okurken öğrendim. Ee kitapta güzel olunca bırakmak istemedim.
.
.
.
Esrarengiz bir kaza sonucu hafızasını kaybeden Gizem (bu ismi ona hemşireler veriyor) hastanede bir süre kaldıktan sonra özel bir kliniğe yerleştiriliyor. Doktor Orhan ona yeniden hafızasını hatırlama konusunda yardımcı oluyor. Zamanla hatırlamaya başlayan Gizem, nasıl bir kumpasin içine düştüğünü de anlamaya çalışmaktadır. .
.
.
Yazar, kitabında Türkiye'nin zorlu dönemden geçtiği zamanlara da değinmiş. Kitabın sonlarına doğru da Atatürkten bahsetmiş. Dikkatimi çekti, çokta hoşuma gitti açıkçası. .
.
.
Ve gelsin yeni Ayşe Kulin kitapları.
Ben her kitabın edebiyatı hayatta tuttuğuna sonsuz inanıyorum. Yıllardır kitaplığımda duran sürekli merak edip bir türlü elimin gitmediği bir kitaptı. Kitabın bir serinin son kitabı olduğunu öğrenmem kitabı okumaya başladıktan sonra oldu, normalde hemen kitabı bırakırdım ama kitap beni içine çok fazla aldığı ve Handan’la arkadaş etmeye çalıştığı için bırakamadım. Seriyi en kısa zamanda tamamlayacağım.
Başlarda Handan’a çok kızdım yaptıklarından dolayı, olay örgüsü ilerledikçe belki de haklıdır diye düşündüm. Handan hakkında pek bir şey söylemek istemiyorum aslında okuyunca tanınması gereken bir karakter. Duygusal kişiliğimden mi kitabın dilinden mi bilmiyorum ama yer yer özellikle Kayhan ve Defne bölümlerinde hüngür hüngür ağladım. Sanırım Handan yerine kendimi koydum.
Kitap hakkındaki genel yorumlarıma gelecek olursak Halide Edip, Barbaros Altuğ gibi yazarlarla tanışmanıza vesile olabilecek bir kitap, Halide Edip’i tanımayan yoktur eminim ama okumayan çoktur.
Gezi parkı olaylarına atıfta bulunuyor kitap onu da eklemek istiyorum, hemencecik okumamdaki etkenlerden bir tanesi de budur.
Son olarak karman çorman yazdığımı biliyorum ama kitapta aynen böyleydi :) alıp götürüyordu ama bazı yerlerde ne oluyor ya dedirtiyor. O yüzden birazcık karışık bir dili var diyebilirim. Ve Handan iyi ki babaannen sana bu ismi vermiş.
İyi okumalar diliyorum.