17 Mart 1992, Diyarbakır doğumludur. İlkokul ve ortaokul öğrenimini Diyarbakır’da, lise öğrenimini ise Gaziantep’te gerçekleştirmiştir. Dicle Üniversitesi, Radyo ve Televizyon Programcılığı mezunudur. Çocukluğundan beri sinemaya düşkündür ve senaryo yazımı en büyük tutkusudur. Zamanla kitaba olan bağımlılığı çoğalınca, senaryonun yanında sosyal medya platformlarında roman da yazmaya başlamıştır. En büyük hedefi, bir gün kendisinin yazdığı bir senaryoyu beyaz perdede görebilmektir.
Kitaplar, konuşamadıklarımıza konuşur ve susamadıklarımıza susardı. Almak isteyene çok şey katar, zihnin en ücra köşesinde kendine yer edinirdi. Onlarca kelime, onlarca his ve onlarca hikâye boşuna yazılmamıştı elbet.
Ahraz veya Ahrez dilsiz demekmiş, kitabı bitirdikten sonra bir tesadüf eseri öğrendim ve çok etkilendim ..cunku bütün bir kitap boyunca Ahraz kelimesini bir şekilde öğreneceğimi düşünüyordum ancak tek nefeste bitirdiğim halde öğrenemedim..internete bakmak istemedim kolay yoldan ulaşmak biraz zayıfca gelmişti...Neyse velhasıl öğrendim ve çok
Çerez kitaplar dediğimiz insanın kafasını dağıtan, okurken sizi sıkmayan bir kitap arıyorsanız bu kitap tam size göre. Ayşegül Kalay'ın diğer kitabı da çok güzeldi. Bu da biraz Türk filmi tadı vardı.
Su gibi akıcı olan ve sizi okurken hiç sıkmayan bir kitap. Romantik mi romantik dram da yüklü bir kitap.
Birisi kardeşini kurtarmak istiyor , diğeri ise kızını ve istemedikleri bir evlilik ve beklenen emanet olan bir hamilelik...
İyi okumalar....
EmanetAyşegül Kalay · Salon Yayınları · 201653 okunma
Yeşilçam filmleri gibi naif , etkileyici güzel bir hikaye. Okumak için tereddüt etmeyin, çok beğendiğim bir kitap..
Sürgünü yaşadım.
Bilmediğim topraklara, tanımadığım insanlara ve bir kalp sancısına mahkûm edildim. Sonu bilinmez bir yola ve aşka düştüm. Yol gittikçe, aşk yaşandıkça ucunu göremediğim sırlara eriştim. Her adımda bir ben yitirdim.
Dilini suskunluğa mecbur kılmış bir kadın tanıdım.
O güne kadar yaşadığım ve bildiğim aşk, gerçekliğini kaybetti. Zira aşk, iki güzel sözün yaşattığı birkaç saniyelik duygu yükselmesi değildi. Bunu çok geç öğrendim.
Öğrendiğim gibi öğrettim.
O suskun kadına, sevmeyi ve güvenmeyi öğrettim.
Adım adım…
Ve sabırla.
Sürgünüm sona erdiğinde ise; Hikâyemiz henüz yeni başlamıştı..