Otobüste insanların yüzleri neden bu kadar asık ? Ne kadar mutsuz görünüyorlar. Onları selamlamak, biraz evvel içerden çıktığımı söylemek, sevincimi paylaşmak istiyorum. İnsanlar bıkkın bakışlarıyla, yorgun bedenlerini bir an evvel evlerine atma kaygısında. Aklıma cezaevindeki arkadaşlarım geliyor, dışardaki insanlardan daha umutlu bakan, güleç yüzleriyle. Kim özgür, kim tutsak, diye düşünüyorum. Bu mu özgürlük ?