Azra Nur Meral Sözleri ve Alıntıları
Azra Nur Meral sözleri ve alıntılarını, Azra Nur Meral kitap alıntılarını, Azra Nur Meral en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
düşündüm; acaba neden ben hala herkese güveniyordum. Onlar mı kurnazca benim gözümü boyuyorlardı, yoksa ben mi fazla saftım? Kalbime mi söz geçiremiyordum?
Sayfa 249Kitabı okudu
Her ne kadar güçlü görünmeye çalışsam da yoruldum, hem de çok...
Sayfa 7Kitabı okudu
Birilerine olan güvenim oldukça sarsılmıştı ve tekrar birilerine güvenmek..., Zor geliyordu.
Sayfa 22Kitabı okudu
Herkes kötü; çünkü herkesin bir çıkarı var. Kimse ama kimse bir çocuk kadar masum ve iyi değil. Bu yüzden herkese karşı kötüyüm ve hepsinden nefret ediyorum. Onlar bu nefreti hak ediyorlar!"
Sayfa 96Kitabı okudu
İnsanlık elden gidiyor bayım ve biz bunu durduramıyoruz...
Sayfa 21Kitabı okudu
Psikopat gibi kendimi her günün kötü olacağına inandırıp insanlara nefret besliyorum.
Sayfa 7Kitabı okudu
Hayal kurmak bir o kadar güzel, bir o kadar da can yakıcıydı. Kendimizi kandırmaktı hayal kurmak. Olmayan, belki de hiç olmayacak şeylere kendimizi inandırmak...
Sayfa 201Kitabı okudu
Karanlık bazen çıkmaz bir yola bile sürükleyebilir insanı. Kör bir kuyunun içinde bulursun kendini. Kuyunun en dibindeyken bile küçücük bir ışık bizi kurtarabiliyorken, yaşananlara rağmen umudumuzu kaybetmek saçma değil mi?
İnsanlar kendinden başkasını düşünmez olmuşlardı.
Sayfa 20Kitabı okudu
Güven bir kere bitti mi zor bulunuyordu.
Sayfa 248Kitabı okudu
...kalbime söz geçiremiyorum. Aklım ile kalbimin arasında kalıyorum çoğu zaman.
Sayfa 249Kitabı okudu
"Beleş ve güzel olan tek şey hayal kurmak sanırım"
Sayfa 201Kitabı okudu
Son zamanlarda uyku düşkünü olmuş çıkmıştım. Sabah erkenden kalkan ben gitmiş, yerine uykucu birisi gelmişti.
Yalnızlık hem güzel hem kötüydü. İnsanlardan uzak durmak kafanın rahat olması demekti kendi halinde takılmak güzel oluyordu Müzik, kendim ve bir roman... İnsana huzur veren bir bütündü.
Sayfa 247Kitabı okudu
Bir an düşündüm...
Güzel anlar, kötü anları hiç yaşanmamış gibi yaşatabiliyordu...ama öyle bir an geliyordu ki, kötü anlar aklındaki yerini koruduğunu belli ediyordu. Geceleri, yalnızken, ansızın... Bilemiyordu insan, ne zaman mutlu olacağını, ne zaman sevineceğini.
Sayfa 245Kitabı okudu