Alışılmış hep bildiğimiz her yerde okuyabildiğimiz duyguların aksine farklı bir duygunun tanımını kaleme dökmüş yazar. İçerisinde farklı öykülerin bulunduğu bu kitapta kendi ile köprü kuramayan, etrafıyla bağ kuramayan, kendini yalnız hisseden insanların hikayesi anlatılıyor. Eser bana bir kitap okuyormuş gibi değil de sanki her bir karakterin yaşantısına görgü tanıklığı etmiş gibi hissettirdi. Her bir öykü adeta beynime kazındı. Tüm öykülerin ortak noktası kadın kelimesinin vurgulanması diyebiliriz. Yazar kadınların toplum karşısında görmediğimiz duymadım o ele alınmayan duygusunu okuyucuya vermeye çalışmış. Bir günü bitirme sanatı bir günde okuyup etkisinden uzun süre çıkamayacağınız bir eser. Herkesin okumasını gönülden tavsiye edebilirim.