Roman, bir yazar adayının ilk romanının basılıp basılmayacağının cevabını yayınevinden beklerken kendi kendisiyle giriştiği hesaplaşmayı konu alıyor.
Romanın kahramanı Cemil, eşi Nazlı ile sıradan bir hayat yaşarken yıllardır yaptığı inşaat mühendisliği görevini bırakıyor.
Birkaç arkadaşı dışında dışarıyla pek münasebeti yok Cemil’in. Apartmanlaşmanın yoğunlaştığı bir semtinde yaşıyor Ankara’nın. Toplu konutların gittikçe artmasına şahit oluyor. Cemil’in hayatı, haftada bir oynadığı halı saha maçları dışında bu mahallede ve esas olarak bir oda ve bir salondan oluşan evde geçiyor. Elektrik faturasının zamanında ödenmesi gibi küçük işler, üst kattan banyoya su sızması gibi olaylar, komşudan gelen bir ses ya da evde duyulan bir tıkırtı, yaşlı komşuyla, bakkalla ya da güvenlikle zorunlu olarak kurulan birkaç sözcüklük diyalog bu son derece durağan hayatta anlatılmaya değer önemli olaylar halini alıyor. Olağanüstü olaylar yok, her şey sıradan.
Romanın sonunda bir yayınevi editörü Cemil’i arayarak yazmış olduğu eserde birtakım düzeltmeler yapması gerektiğini söyleyerek telefonu kapatıyor.
Romanda modern insanın çelişkileri ve çıkmazlarına da yer verilmiş. Cemil, çalışmıyor; ama karısı Nazlı doktor olduğu için geçimlerinde maddi sıkıntı yok. Türkiye şartlarını düşününce bir erkeğin çalışmadan karısının kazandığı parayla yaşamını sürdürmesi biraz zor. Mahalle baskısı, erkeklik gururu… daha birçok sebep sayabiliriz.
Barış Bıçakçı 'nın etkinlik vesilesiyle okuduğum ilk eseri bu. Kendisiyle yeni tanıştık. Ağır okumalardan sıkılmışsanız dinlence tadında bir okuma yapmak için ideal bir kitap. Yalın anlatımlı, beyninizde fırtınalar koparmayan bildik bir hikaye. Bir kadın ve iki adam... Malzeme
