Barış Gümüş

Barış GümüşŞiirli Şeyler yazarı
Yazar
8.0/10
2 Kişi
9
Okunma
9
Beğeni
4.816
Görüntülenme
... Ve işin içinde varsa gönül, gurur, kuru bir gürültüdür...
Sayfa 87 - Kitap Kulübü YayınlarıKitabı okudu
Sevmekten korkar mı demeyin! En çok sevmekten korkar insan. Yanlış birini doğru sevmekten mesela, ya da doğru birini yanlış sevmekten. Alışmaktan korkar bazen, bir gün gitmek gerektiğinde, gidebilmek için. Bir de aşık olmaktan korkar, başka birine dönüşmemek için.
Sayfa 30 - Kitap Kulübü YayınlarıKitabı okudu
Reklam
Takvimler yine Eylül'ü işaret ediyor. Aynı kahve dükkanının aynı masasındayım, Önümde her zamankinden bir kahve, taze, sade ve tıpkı hayat gibi şekersiz.
... Ve gurur, kalp ile beyin arasındaki en büyük uçurumdur.
Sayfa 86 - Kitap Kulübü YayınlarıKitabı okudu
Henüz sensizliğin soğuğuyla bile, baş edemezken kalbim, bak işte şehre kış geldi, sonra sessizlikle el ele verdi. Aslında açıkça da belli niyeti, Önce elektrikleri kesti, Ruhumun karanlığı yetmezmiş gibi Evim de karanlıkta kaldı şimdi. Olsun karanlığa bir mum yakarım, nasıl olsa aydınlıkta bulamadım seni, fark etmez karanlıkta da ararım Gerçi senden sonra hiç aydınlanamadım ama, sen yine de bir şey belli etme, sanki hepsi yeni olmuş gibi anlatacağım çünkü herkese...
Sayfa 67 - Kitap Kulübü YayınlarıKitabı okudu
Hep daha fazlasını bekleyerek de yordum sanırım bedenimi. İstedim ki; İki gözüm varken, dört gözle izleyebileyim uyurken seni. Duyabileyim, damarlarında yürüyen kanının bile sesini. Kilometrelerce uzaktan alıp da kokunu, hissedebilmek saçını, tenini. Ama özür dilerim, unuttum, ben sadece bir insandım değil mi?
Sayfa 107 - Kitap Kulübü YayınlarıKitabı okudu
Reklam
Yaşlanmadım sevgilim yaşlanmadım. Biraz yoruldum hepsi bu! Yokluğunda savaşırken ruhum, yetiremedim çümkü günleri. Sonra kovdum uykuyu, devam ettim bu mücadeleye geceleri. Yetiremedim zamanı, ne sevmeye ne sensizliğe. Yoruldum işte böylece. Sadece insan gibi sevilmeyi yakıştıramadığımdan olacak ki sana, kalbimin sınırlarını zorlayarak sevdim seni. Hep daha fazlasını bekleyerek de yordum sanırım bedenimi. İstedim ki; İki gözüm varken, dört gözle izleyebileyim uyurken seni. Duyabileyim, damarlarında yürüyen kanının bile sesini. Kilometrelerce uzaktan alıp da kokunu, hissedebilmek saçını, tenini. Ama özür dilerim, unuttum, ben sadece bir insandım değil mi?
Sayfa 107 - Kitap Kulübü YayınlarıKitabı okudu
Aşkın en saf hallerine sende şahit oldum ben. Adını oluşturan harfler yan yana gelince birden, Bir ritim duyulmaya başlardı kalbimden. Bir mutluluk sarardı bedenimi aniden. Tahteravalliye binerdik çocukça bir hevesle, Sen yukarı çıkınca gökyüzüm olurdun, Ben yukarı çıkınca başım göğe ererdi. Sanma ki sana hasretim, Aslında bu hislere benim tüm hasretim.
Sayfa 85 - Kitap Kulübü YayınlarıKitabı okudu
Umut ile umutsuzluğun ortasında bir yerdeyim, Sanki adını dilini bilmediğim hislerin esiriyim. Hücremde kalem-defterle sohbet etmekteyim, Yazmaktan başka yok burada bir meşguliyetim. Aldırma şiir diyenlere, hepsi benim çaresizliğim, İçimde sana kurup-da, Bir türlü söyleyemediğim cümlelerim...
Sayfa 65 - Kitap Kulübü YayınlarıKitabı okudu
Aşk bir seçim değildir, Aşk bir hediyedir, o size verilir. Sonra da onsuz yaşamanız istenir.
Sayfa 75 - Kitap Kulübü YayınlarıKitabı okudu
Reklam
Sanki her şey tanıdık, her şey aynı! Sokak aynı sokak, Aynı köşede aynı sokak şarkısı çalıyor, Takvimler yine Eylül'ü işaret ediyor. Aynı kahve dükkanının aynı masasındayım, Önümde her zamankinden bir kahve, taze, sade ve tıpkı hayat gibi şekersiz. İşte bak elimde aynı telefon, sana çocukça mesajlar yazdığım... Farklı olan şeyler de yok
Sayfa 58 - Kitap Kulübü YayınlarıKitabı okudu
Karanlığın fıtratında var; gizlemek, kaybetmek. Bu yüzden değil midir, bazen geceler hiç bitmesin istememiz? Sanki güneşin ilk ışıkları ile beraber, ifşa olacak geceyle paylaştıklarımız...
Sayfa 29 - Kitap Kulübü YayınlarıKitabı okudu
Mutlu fotoğraflar yolluyor şimdi her yere. Gözlerinin içi eskiden olduğu gibi pırıl pırıl parlıyor yine. O gözlere sadece bir kez daha yakından, doya doya bakabilmek için, Ömrünün geri kalanından vazgeçebilir insan! Ama umurumda mı? Eşi-dostu var yanında şu an, güya onu düşünen, mutlu olsun isteyen! Ah bilmez ki; Mutlu olsun, çok mutlu olsun, benim bunu en kalpten isteyen. Zira ahir ömrümde, mutluluğun bu denli yakıştığı, başka bir çift göremedim ben...
Sayfa 61 - Kitap Kulübü YayınlarıKitabı okudu
En derin sularda, küreksiz bir kayıktayım diyerek, bitmedik sevdadan ümit kesme! Sevgi olsun kâfi, ihtiyaç yok ki küreğe! Ne güne duruyor kalbin? Aç onu yelkenin olsun, Bırak kendini aşkın rüzgarına, O çıkaracaktır seni en doğru bildiği limana Çünkü yelkeni kalp olanın, ihtiyacı olmaz küreğe...
Sayfa 16 - Kitap Kulübü YayınlarıKitabı okudu
Sonsuz maviliğin ortasındaki o beyazlıklarda, bana ait bir yer var biliyorum. Çünkü ben, bulutların üzerindeki o yaşama inanıyorum. Ondandır ayağımın hiç yere basmayışı, ondandır aklımın hep bir karış havada oluşu...
Sayfa 35 - Kitap Kulübü YayınlarıKitabı okudu
Resim