Tarzları, hayatları, çağları, a’dan z’ye her şeyleri çok farklı olsa da, en az Dante kadar çok sevdiğim (sevgim salt isim benzerliğinden olmasa da ses uyumu bile mutluluk sebebimdir) bir yazar olan -ki bu sevgiyi tüm yakın dostlarım bilir- John Fante’nin, dikkatle takip ettiğim okurlarca ele alınması ve beğenilmesi (beğenilmemesi imkansız zaten) benim için çok büyük bir sevinç kaynağı oluyor. Büyük uğraşlarla tamamladığım Fante külliyatımı paylaşarak siz değerli dostlarıma bir kılavuz olarak sunmak istedim. Ayrıca Ben Pleasants ile John Fante arasındaki diyaloglardan oluşan bir kitaptan (Fante hayranlarına çok eğlenceli ve bilgi dolu kitabı şiddetle tavsiye ediyorum) çok kısa bir alıntı paylaşmak istiyorum. Alıntıda, henüz Los Angeles Yolu (1933’te yazdığı ilk kitabı olmasına rağmen ölümünden 2 yıl sonra, 1985’te yayımlanmıştır.) basılmadığı için ilk kitap olarak Bahara Kadar Bekle Bandini geçiyor. Fante’ye yeni başlayacak dostlara önemle duyurmak isterim ki Los Angeles Yolu ile başlanmalıdır.
Sizi diyalogla baş başa bırakıyorum.
Sevgiyle.... .
(BP: Ben Pleasants
JF: John Fante)
.
BP: ... Şimdi geriye dönüp bakınca Bandini efsanesini nasıl görüyorsun? İlk kitabı -Bahara Kadar Bekle, Bandini- yazdığın zaman işin buralara geleceğini tahmin eder miydin?
JF: Hayır.
BP: Devam edeceğini düşündüğün bir iş miydi?
JF: Hayır.
BP: Toza Sor’u yazdığında onun devamının geleceğini düşündün mü?
JF: Hayır.
BP: Toza Sor’da Arturo Bandini karakterini yalnızca otobiyografik olduğu için mi kullandın.
JF: BEN SADECE HAYATIMIN PARÇALARINI KULLANDIM VE ZAMAN İÇİNDE YERLERİNİ ORADA BULDULAR…
