Puşkin’nin isyankar şiirlerini, Çehov’un ruhsal sıkıntılar yaşayan soylu, aydın kesimi işlediği iç dünyasını, Turgenyev’in burjuva ve demokratların yükselişlerini ve gözlemlerini, Tolstoy’un gerçekçi gözlemlerini, Gorki’nin Rusya’daki yoksulluklarını konuştu uzun uzun.
Dostoyveski’ye gelince duraksadı. Sustu.