“Öyle olağanüstü bir yakışıklılığı yoktu; ama Arthur insana içten bir ilgi ile bakar, yüzünden doğal bir iyi niyet okunurdu. Kemikli, güçlü hatları olan, şevk dolu bir yüzü vardı ama Arthur’un yüzünde beni en çok etkileyen, o müşfik ifade ve bir de gözlerindeki muzip ve şakacı bakışlar idi. Onda mutluluk dolu bir hava vardı sanki; Arthur’un yüzü neşe saçıyor ve bu neşenin halesi karşısındaki insana da aksediyordu.”