“Kime birazcık aralasam yaralı yüreğimi ,biraz daha acısın diye incittiler, kanattılar. Bugün dostken yarın düşman olabilenler gördüm , yüzüme gülüp arkamdan konuşmaya başladılar. Ben derinlere inmeye çalıştıkça sanki bir uçurumun kenarına itiliyor gibiydim; kimi çok sevip tutunduysam elim boş kaldı; kimi tanımak için parçaladıysam yüreğimi , yerinden koptu damarlarım.”