En Eski Bora Çiftçi Sözleri ve Alıntıları
En Eski Bora Çiftçi sözleri ve alıntılarını, en eski Bora Çiftçi kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Akıp giden zamandan geriye kalan tek somut kanıt akrep ile yelkovandır," dedi kendi kendine... Yalnızlığı ile ilişkilendirdi bunu ve kendine haklılık payı çıkarmaya çalışan tüm biçare yalnızlar gibi haklı olabileceği ihtimalini de düşündü içten içe.
Sayfa 5Kitabı okudu
...hissetmiyordu, bir amacı yoktu, yetişmesi gereken bir yeri ya da kaçırması gereken bir fırsatı da yoktu. Boşlukta duran her şey gibi sallanıyordu Asi. Sadece sallanıyordu... O’na göre doğumu ve ölümü planlanmış bir canlı sadece süreyi doldurmalıydı ve vakti geldiğinde de kapıyı çekip çıkmalıydı. Asi iyi bilirdi; kapıyı çekince, ardında kalındığını.
Sayfa 6Kitabı okudu
"Toprak'la görüşecektim."
"Kendisi burada değil."
"Siz kimsiniz? "
"Başkası..."
Sayfa 11Kitabı okudu
İnsanların sahtekârlıklarını yüzlerine vurmayı arzuladığı andan itibaren, güneşlikleri çekilmeyen bir vücutta yaşıyordu. İnsanlar pencerelerin önündeki güneşlikleri çektiklerinde günahları gizlediklerini düşünürler.
Sayfa 24Kitabı okudu
Öğütler ortalama makullükteki insanların yol haritalarıdır. Daha önce tecrübe edenlerce verilirler ve tecrübe etme zahmetine katlanmak istemeyenlerce de uygulanırlar. Eğer suyun berraklığına ufacık da olsa bir leke sürülmüşse suyun rengi artık kendinde değildir. Neye bulaşırsa onu akar. Neye karışırsa o kokar. Yapılması gereken ya da ortalama kanaatlerce belirlenmiş tüm iyilerin yolu en az bir kere öğüde uğramıştır. "İnsanların doğumlarından beri bir ustalık belgesi gözetmeksizin yaptıkları ve ücret almadıkları en yaygın meslek; ÖĞÜT PEZEVENKLİĞİDİR!"
Sayfa 88Kitabı okudu
Kadınlar olması gereken zamanlarda olmadıklarında etrafı derin bir sessizlik kaplar. Her erkek bir kadına muhtaçtır kimi zaman. Nerede bir deniz yoksa orada dert vardır. Nerede bir deniz yoksa oranın insanları yabani öfkelerin dallarını yeryüzüne sarmıştır. Kadınlar denizleridir insanlığın. Kadınlar dalgalarıyla ölünesi güzellikteki gerdanlarını ne zaman bir yalnızlığa açsa, bir yerlerde şiir yazılıyordur ayrılığa dair.
Sayfa 115Kitabı okudu