Hakkında
Kendi Anlatımıyla : Üniversite eğitimimi Erzurum Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesinde tamamladım. Çocukluğum hep başka şehirler de geçti. Ne zaman yolumuz Sarıkamış’tan geçse içim acırdı. O zamanlar anlam veremediğim o hissi yıllar sonra ancak anlayabildim. Babam memur ki kendisinin emeğini ödeyemeyiz görevi sebebiyle güzel ülkemin birçok şehrini uğrak yeri bildik. Her yeni yer bizler için zorluklarla beraber güzellikler de getirdi.
Fenerbahçeli olan babam ve abime rağmen koyu bir Beşiktaşlıyım. Beşiktaş’ın maçlarını radyodan dinlerdim. Aynayı televizyonun önüne koyarsan şifre çözülüyor gibi birçok maçları izleme çabam hep boşa çıkmıştı. Çocuktuk, severdik inanmayı, umut etmeyi. Aynı yıllar da kitaplara ulaşmamız şimdi ki kadar kolay değildi. Küçük bir ilçenin kütüphanesinden aldığımız kitapları bir hafta içerisinde geri getirmek zorundaydık. Ben hep ertesi gün götürürdüm. Kütüphanede ki teyzemiz kitabı mı merak eder yoksa beni mi denerdi bilmiyorum ama “anlat bakalım” derdi bana, ben anlatırdım.
Ortaokul ve lise yıllarım da hepimizin duyduğu şiir ve kompozisyon yarışmalarına katıldım. O yıllarda beğenilmek hep hoşuma giderdi. Lisede bir tiyatro yazdım ve oynandığında çok mutlu olmuştum. Şiir geceleri düzenlenirdi güzel okulumda ve ben hep bir şairi canlandırmayı severdim. Ben Orhan Veli dediğim de yine lise yıllarımdı. Kelime kelime ezberlemiştim tüm satırlarını.
Bir gün müzikle tanıştım ve çok sevdim onu. Ablam ilk enstrümanım olan gitarımı aldı. Ve uzun bir süre beste yapmaya çalıştım. Bu alanda çok başarılı olduğuma inanmıyorum ama birkaç tane bestem var. Üniversite yıllarım da gördüğüm maksimum 8 sn sürebilecek bir rüyanın ise beni bu kadar yazma konusunda yönlendireceğini hiç düşünmemiştim.
Süre gelen yıllar boyunca her zaman kendime bile yazdıklarımın sustuğum şeyler olduğunu anlatmaya çalıştım. Yazarak susmamayı öğrenmiştim oysa. Bir gün bir dergide “kitap mı yazıyorsunuz yayınlayalım” yazısını gördüğümde ki tebessümü gören kasiyer benden sonra nereye gülümsediğimi bulmakta oldukça zorlanmıştı. Son paramla aldığım o dergi hala durur.
Yıllar geçti üzerinden ve nihayetinde satırlarım bana ve size ulaştı. Sizinle birlikte bende her seferin de yeniden okuyacağım.
Unutmadan, güne gözlerini kapardı “o” ben “İyi Masallar” dilerdim.
Emeği geçen herkese teşekkür ederim.
Unvan:
Yazar
Sözler ve Alıntılar
Henüz kayıt yok
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
Henüz kayıt yok