Hakkında
Alman (FAC) arkeoloji yazarı. Geniş bir okuyucu kitlesi bulan kitaplarıyla, arkeolojinin, bilim çevresi dışında olanların da ilgi duyduğu bir konu haline gelmesine yol açmıştır. 19 Ocak 1915’te Berlin’de doğdu, 12 Nisan 1972’de Hamburg’da öldü. Asıl adı Kurt Wilhelm Marek’tir. Orta öğreniminden sonra bir yandan Berlin Üniversitesi’ne devam ederken, bir yandan da büyük ilgi duyduğu yayıncılık alanında çalıştı. 1932’de ilk kitap ve film eleştirilerini yayımladı. Naziler döneminde eleştirinin yasaklanması üzerine Ullstein Yayınevinin çıkardığı dergilere tefrika yazmaya başladı. 2. Dünya Savaşı boyunca askerlik yaptı. 1941’de yayımladığı bir savaş röportajı gerçekçi yaklaşımı nedeniyle yasaklandı.
1945’te Götter, Graber und Gelehrte’yi (Tanrılar, Mezarlar ve Bilginler) yazmaya başladı, dört yıllık bir çalışmadan sonra Ceram takma adıyla yayımladı. Kitap büyük ilgi uyandırdı, kısa sürede birçok dile çevrildi. Önemli arkeolojik keşifleri sürükleyici bir üslupla ve herkesin anlayacağı rahat bir dille anlatması, kitaba “arkeolojinin romanı” olarak ün kazandırırken, arkeolojinin de kamuoyunda ilgi duyulan, sevilen bir bilim dalı haline gelmesinde büyük rol oynadı. 1946-1949 arasında Die Welt gazetesinde redaktör, 1946-1952 arasında da Rowohlt Yayınevi’nde editör olarak çalıştı. Ceram bunun yanında, bir gençlik dergisi olan Benjamin‘de ve Kuzey Alman Radyosu gece yayınlarında da görev aldı. 1954’te ülkesini terk ederek ABD’nin Woodstock kentine yerleşti, çalışmalarını burada sürdürdü. Kitapları yirmiden çok dile çevrildi ve birçok kez basıldı Ceram 1971 ’de Almanya’ya geri döndü, kısa bir süre sonra da orada öldü.
Tam adı:
Kurt Wilhelm Marek
Unvan:
Yazar
Doğum:
Berlin, 20 Ocak 1915
Ölüm:
Hamburg, 12 Nisan 1972
Okurlar
10 okur beğendi.
159 okur okudu.
9 okur okuyor.
251 okur okuyacak.
15 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
İnancın gücü her çeşit politika ve ahlak düşüncesini bastırıyordu.
Her zaman araştırma serüven ile; tehlike bilgi ile; yalan dolanla iş görme kendini düşünmeden özveriyle bir arada gider.
Müzelerimizi gezeriz ve sararmış, yarı dökülmüş, yüzyılların kemirmiş olduğu
papirüs yapraklarını ya da üzerleri tuhaf resimler ve işaretlerle, hiyeroglif ve çivi yazılarıyla kaplı vazo, kabartma, sütun parçalarını görürüz. Bu işaretleri tıpkı bizim bir gazeteyi ya da kitabı okuduğumuz gibi okuyabilen insanların bulunduğunu biliriz. Kuzey Avrupa henüz barbar bir diyar olduğu sıralarda bile artık kimsenin yazmadığı, kimsenin konuşmadığı bu yazıların ve dillerin gizemini çözmek için ne denli zeka harcandığını hiç düşünür müyüz? Ölü işaretlere bir anlam vermenin acaba nasıl olabildiğini hiç düşünür müyüz?
Mısır tanrıları ancak sonraları insan kılığına girmişlerdir. Eskilerin dinsel bilinçlerinde onlar, işaretler, bitkiler ve hayvanlarla biçim almışlardı. Tanrıça Hathor bir ılgın ağacında yaşıyordu.Tanrı Nefertem'e lotus çiçeğinde, Tanrıça Neith'e çaprazlama iki ok mıhlanmış bir kalkanda tapı- lırdı. Fakat tanrılar her şeyden çok hayvan kılığında gösterilirdi. Tanrı Chnum bir teke kılığındaydı. Tanrı Horus bir atmaca, Thout bir ibis, Suchas bir timsah, Bubastis'in tanrıçası bir kedi, Buto'nunki bir yılandı. Bu hayvan biçimli tanrıların yanında, eğer belirli bir işaret taşıyorlarsa, doğrudan doğruya hayvanlara tapılırdı. Bunların en ünlüsü, tapılışı yeryüzünde hiçbir dönemde hiçbir hayvana karşı gösterilmeyen görkemlikte olanı, Mısırlıların Tanrı Ptah'ın uşağı saydıkları Memphis’in kutsal boğası Apis’ti.
En ciddi bilim adamının da kalbinin susmadığını bilmek iyidir.
İletiler
“Çalışma odasında kağıtlara gömülmüş bir araştırıcı da bir cümlenin üzerinde kılı kırk yararken, ansızın geçmişin derinliklerinden kendisine seslenişin ürpertisini duyabilir.”
C. W. Ceram
“Çalışma odasında kağıtlara gömülmüş bir araştırıcı da bir cümlenin üzerinde kılı kırk yararken, ansızın geçmişin derinliklerinden kendisine seslenişin ürpertisini duyabilir.” C. W. Ceram
Yorumlar ve İncelemeler
