Ziqmund Freydlə çox təsadüf nəticəsində tanış oldum. Bu kitabı mütaliə etməyim isə daha da qəribə hadisə əsasında oldu. PDF səhifəsində əlim səhfliklə kitabın linkinə dəydi və yükləndi, mən də hər şərdə bir xeyir var fikriylə oxudum. Bəzi fikirlərini məntiqə yaxın qəbul etdim, əksər fikirlərini isə tamamilə yalnış olaraq dəyərləndirdim. Xüsusilə də insanın vücudunu tanıma mərhələsinə verdiyi tərif sadecə biyabırçılıq idi. Onun fikirlərini təsdiq edərək hərəkət etsək belə qənaətə gələrik ki, insanın heyvandan fərqi yoxdur və həyat seksuallıq üstündə qurulub. Bu isə islamın cızdığı kamil insan portretinə tamamilə ziddir. İnsan bütün yaradılışdan üstündür, onda heyvani hislərin olması həyatını tamamilə heyvandan fərqlənməyəcək şəkildə yaşamalı, nəfsinin hər istəyini yerinə yetirməlidir mənasına gəlmir. Bu azadlıq deyil, əsl köləlikdir.. Hür o şəxsdir ki, nəfsi istəkləri ona tabedir, aləm onun əzminə, iradəsinə heyrandır.
Sonda fikrimi çox sevdiyim sətrlər ilə bitirirəm.
"Ey biçarə insan, sən nə qədər də zəif və kövrək bir varlıqsan! Sən mümkünat aləminin fəxri və varlıq aləminin cövhəri olmalısan.
Sən Adəmin övladısan. Sən ad və sifətlərin müəllimi olmalısan.
Sən Allah canişininin övladısan. Və gərək parlaq ilahi nişanələrdən olasan."
♡
