"Hayat sırf zor diye, sürekli kötü şekilde bitiyor diye başka bütün hikayelerin sonu da kötü bitmek zorunda değildir. Doğrusu tıpkı bizler gibi hikayelerimizin de birbirinden farklı olması güzel değil de nedir?"
Yani "mutlu" olunca böyle hissediyormuş insan. O enerji, istemsizce gülüp durma... Günün devamını dört gözle beklemek böyleymiş demek, iyi şeylerin olabileceğine inanmak. Yeni ve farklı bir histi bu.
Belki de güzellik, gerçek güzellik o kadar mahcup edici ki doğrudan yüreğimize işliyor. İçimizin derinlerinde hapsolmuş duyguları hissettiriyor bize belki de.