Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.40
Cem Akaş Yorumları ve İncelemeleri
Cem Akaş yorumları ve incelemelerini, Cem Akaş kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Cem Akaş puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Cem Akaş bu kitap ilk basıldığında ismini yazmamış. 6 büyük yazarın ağzından yazılmış bir kitap olarak basılmış. Yeni basımda bu sefer yazar ismini de görmekteyiz. Cortazar, Calvino, Barthelme, Asimov, Burgess, Borges yazarlarının birer öyküsünü satın alıyoruz gibi hissettiriyor. Cem Akaş bu şekilde ne yapmaktadır nereye varmak istemektedir hiçbir fikrim yok. Ancak yaratıcılık yazarlıkta yeni bir soluk daha getirdiği aşikar. Hikayelerin bağlam olarak aynı dünyada mı geçtiği, aynı bağlamda mı yer aldığını da bilmiyoruz. Hikayelerin kendi içerisinde bile zaman zaman bütünlük oluşturmadığını da görüyoruz. İlginç bir deneyimdi. Farklılık isteyenlere tavsiyedir. Alışageldik bir öykü kitabı isteyenlere pek hitap etmeyebilir.
256 syf.
1/10 puan verdi
Keşke hiç okumasaydım dediğim bir eser...
Konusu farklı,enteresan gelmişti fakat her okudukça ben ne okuyorum diye kendime sorar oldum, kii okurken böyle rahatsız eden bir kitap okumamıştım daha önce, aşırı kötü
Hiç Beğenmedim, önermiyorum.
Konu ilgi çekici olduğu için metni okumak istedim. Güzel de başladı ancak anlatıcı değişene kadar. 2. Bölümden sonra tek düze “sen” anlatıcıya dönen metin olacak olanları bize keşfetme imkanı tanımıyor bize her şeyi söylüyor. Kitabın ilk bölümde bu distopyaya ne kadar ikna olduysam ikinci bölümde de o kadar kabız kalan anlatıcıyla olaylara ikna olamadım.
Daha kötü bir şey okumadım. Okurken fiziki acı çektim resmen... Buna bir de eser filan diyorlar, arka kapağına kült filan yazmışlar. Öyle bir zamanda yaşıyoruz ki, yeni olan her şey, var olanı daha kötüye götürüyor. İnsanlık bizden bir kuşak önce "en mükemmel"e ulaştı. İnsanlığın bu mükemmellikten, geriye değil, boyut değiştirmek suretiyle "en anlamsız"a olan manevrası da ne yazık ki bizim kuşağa denk geldi. Deneysel edebiyatmış... yerin dibine batsın. Sadece edebiyatta değil, resim olsun müzik olsun, sinema olsun... hepsinde anlamsız amaçsız akımlar eğilimler söz sahibi...
Ben bu kitabı, kitaplığıma koyamam. Bu kitap bir suç aletidir. Olur da bir insan bu kitabın kapağının albesine filan kapılıp da okuyacak olursa, o kişinin bu kitaba harcayacağı zamanın, sayfalarını çevirmek için parmağını ıslatacağı tükürüğün en korkunç şekilde katledilmiş olmasında benim de payım olmuş olur diye korkarım.
Öyle bir konu ki bu mesele nasıl daha önceden romanlara, denemelere, felsefi tartışmalara konu olmamış yada oldu da benim mi haberim yok. Yazarın okuduğum ilk romanı. Kısa sürede bitirdim. Özgün bir fikirden doğmuş, kendini hızlı okutan bir kitap. Vermek istediği mesajları da okurun gözüne sokmadan verebilmiş. Yazarın anlatmak istedikleri bunlar mı bilmiyorum ama: Geçmişi yok sayarak ilericilik yapılamayacağı, "iyi" zannettiğin fikrin, "kötü" yü yok ederek iyiliğini koruyamayacağı, karşıtlığın çeşitliliğin olmadığı yerde erdem ve ahlakın da gelişemeyeceği benim bu kitaptan ilk aklımda kalanlar. Kitapta kadınların erkeklere açtığı savaş kadınların ideolojik göstermeye çalıştığı ırksal bir soykırıma dönüşüyor. Bu da aslında kadınların erkeklerde şikayet ettikleri konulardan biri. Yani iktidar kalıpları cinsiyet meselesi değil insan türünün ortak sorunu diyor.
Aynı distopya yı bir de kadın yazardan okumak isterdim, yada belki kadın bir yazardan kadınların olmadığı bir distopya okumayı.