Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
Cemil Kavukçu Yorumları ve İncelemeleri
Cemil Kavukçu yorumları ve incelemelerini, Cemil Kavukçu kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Cemil Kavukçu puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.helloo
Selamlar herkese
Evet arkadaşlar Kitabımız Edebiyatımızın usta öykücüsü
Cemil Kavukçu dan Gemiler de Ağlarmış kitabı.
Güzel bir kitap sürükleyici ve akıcı bir anlatımı var kesinlikle okunmalı
Kitabının özeti bu şekilde
'Bendeki asıl değişimin Cemil Kavukçu ile birlikte olduğunu söylemem gerekir. Cemil Kavukçu'yu önceden de biliyordum bilmesine, ama Uzak Noktalara Doğru bambaşka etkilerle gelmişti. İşte, demiştim, geçen kuşakların usta öykücüleriyle aynı düzeyde alınabilecek bir öykücü; bizim kuşağımızdan, hiçbir desteğe gereksinim duymadan kısa sürede adını okura duyurabilecek. O günden beri bütün yazdıklarını okuyorum. Ondaki sıradan dünyaların çarpıcılığı, öykü dilinde yakaladığı apayrı, ayrıksı dilin biricikliği, hiç anlatılmamış insanları el değmemiş ayrıntılarla kurmaca kişilere dönüştürme becerisi, ergenlik döneminin yazılmamış öyküleri, Cemil Kavukçu'yu edebiyatımızın gündemine ciddi bir biçimde getirdi
Cemil Kavukçu yalın anlatımda en önde olan öykücülerden. Bu kitabında 11 öykünün ana sorunu yalnızlık gibi görünüyor. Görünüyor diyorum, bazılarında somut bir belirti olsa da bazılarında yalnızlık soyut bir şekilde anlatılmış. Kitaba adını veren öyküde ramazan davulcusundan dolayı çocukluğumun ramazanlarına gitmedim, aksine beni çocukluğumun ramazanlarına götüren karakterin sokakta geçe bekçisi ile karşılaşmasıydı. Eskiden var olan gece bekçileri. Ayrıca "Hangi çağdayız son teknolojilerle geliştirilmiş iletişim araçlarının yaygın bir biçimde kullanıldığı dönemde davulcunun işi ne? Çalar saate güvenmeyenler için PTT'nin telefonla uyandırma servisi var." cümlesi de ergenliğime götürdü beni.
Eskilerden, mektuplardan, arabaların kelebek camlarından, nostalji olan şeyler şimdiki zamanda...
Aşk, ölüm, pişmanlık, acı öykülerin içinde geçen temel unsurlar. Yalnızlıktan kaçışta kiminde hayali aşklar, kiminde alkole bağlı kaçışlar. Cemil Kavukçu'nun şimdiye kadar okuduğum kitaplarında alkol hep vardı. Malı Baba, Kuzeydeki Kum Kosterleri, En Eski Güvercin, Yalnız Uyuyanlar İçin daha çok beğendiklerim arasında yer aldılar.
Video: youtu.be/WZ-jl7bpQf0
Tasmalı Güvercin.
Cemil Kavukçu'dan okuduğum ilk kitap.
Tasmalı Güvercin, müstakil öykülerden oluşan, 100 sayfalık bir öykü kitabıdır.
Tasmalı Güvercin'de; Kavukçu, okurunu köylerde, kasabalarda dolaştırıyor. İnsan hayatlarından sunduğu çeşitli kesitlerle son derece canlı görüntüleri okurun hayal
Merhabalaaar ;)
Başkasının Rüyaları, öyküler arasındaki tuhaf ilişkiyle dikkat çekiyor. Kavukçu, bu kitabında nasıl ve neden yazdığının peşine düştüğünü hissettiriyor, yazarlığının perde arkasını aralıyor. Şimdiye kadar olmadığı kurmaca ile gerçek, düş ile gerçek dünya arasındaki hem keskin hem belirsiz sınırda gezinirken, yazarla anlatıcı, anlatıcıyla öykü kahramanı, öykü kahramanıyla yazar birbirine karışıyor, birbirinin içinde eriyor; kimin kim olduğunu unuttuğumuz bir dünyaya sokuluyoruz. Tüm öykülerin içinde gezinen aynı anlatıcı ve kahramanlar sayesinde öyküler aynı hayatın farklı zamanlarda çekilmiş fotoğrafları gibi bir süreklilik kazanıyor. Rüya ile gerçek arasındaki ince çizgide ustaca dolaşan Cemil Kavukçu. Kitabı okurken çok zevk aldım bir labirentte dolaşıyorum gibi hissettim kendimi ama bu oldukça eğlenceliydi.
Kesinlikle okunmasını tavsiye ediyorum.
Kitaplarla Kalın
Cemil Kavukçu'nun kalemiyle yeni tanışıyorum. Bu kitap kendi öykülerini nasıl yazdığını anlattığı ve beğendiği yazarların öykülerinden, kitaplarından bahsettiği denemelerden oluşuyor. Anlatımına bayıldım, şiir gibi yazıyor; şiir gibi okudum... Kavukçu'nun eserlerini ve bu kitapta bahsi geçen kitapları okuma isteği uyandırdı. İyi ki okudum diyorum, deneme seviyorsanız okuyun.
Angelacoma, nam-ı diğer İnegöl.
Benim doğduğum ve şu an ikamet ettiğim ilçe.
Cemil Kavukçu da İnegöl’de, doğduğu topraklarda geçen ilk gençlik yıllarını anlatıyor. Önündeki engelleri hatta birçoklarına kendinin de sebep olduğunu.
Bahsettiği yerler, durumlar öyle tanıdık ki benim için. Kavaklaraltı parkı, İshakpaşa külliyesi.. Sisli sabahlar, geniz yakan bir hava-
Cemil Kavukçu’nun bahsettiği o duvarlar ise hala duruyor.. O duvarları aşmak hiç de kolay değil.
Örneğin lisede öğrenci değişimi için başvuru yaptığımda şöyle bir tepki ile karşılaşmış ve elenmiştim : ‘İnegöl’den geliyorsun, sahi orada okuyacak bir şeyler bulabiliyor musun?’
Şu an bir yerlere gelebildiğimden değil ama o duvarları zorladığımı biliyorum, en azından denediğimi. Ve o dönemde de okunacak kitaplar bulduğumu, birçok film izlediğimi biliyorum.
Mekanlar da insanı şekillendiriyor evet. Ama o mekandan bağımsız bir sığınak kurmak da mümkün.
Genç Cemil’in yağlı boyaları ve okuduğu kitaplar gibi..
Otobiyografik kısa bir anlatı olmasına rağmen Angelacoma’nın Duvarları bazen iç burkuyor, bazen gülümsetiyor.
Geç olsa da iyi ki tanışmışım Kavukçu ile de dedirtiyor-
