Cemile Sümeyra Sözleri ve Alıntıları
Cemile Sümeyra sözleri ve alıntılarını, Cemile Sümeyra kitap alıntılarını, Cemile Sümeyra en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Nilgün Marmara
Mezar
Tükenirdi monolog
Kaçarken içine düştüğüm kara toplum
Big bang sonrası büyük yalnızlık bilinmeyeni
Saçlarında titreyen iblisler karartırken güneşi
Üstüste gömülürken
Saydam yaşamlar
Bir yankı duyulurdu hiç’likten
Bütün yalnızlıklarınızın ilenci
Korusun çoğulluklarınızı
Cinnet koyun erdemin adını
Maskelerinizi kuşanıp yalanlarınızı çoğaltın
Hepiniz mezarısınız kendinizin…
Kaan ince ile ilgili arkadaşlarının anlattıkları..
''Hayyam'la şarabı, Ahmet Arif ile rakıyı, sazın sesini, bir de Gülcan'ı severdi.''
1978'de doğan Özge Dirik, ölümünden önce Akbank'ta çalışmaktadır.Özge Dirik, inithar etmeden önce ''Vasiyetimdir'' diye başladığı bir mektup bırakmış, ve bu mektupta yazdığı 30 şiirin başlıklarını sıralayıp bunların bir kitapta toplanmasını ve kitabın bir nüshasının mezarına bırakılmasını istemiştir.
Beşir Fuad'ın 1887'de gerçekleşen intiharıyla beraber, materyalizme reddiye görüntüsü altında başlayan tartışma dönemi, modern düşünce akımlarının Osmanlı kültürü içinde ki algılanış ve yorumlanış biçimlerine açıklık getirmesi bakımından üzerinde durulmayı gerektiren önemli bir tarih kesitidir. O döneme kadar nadiren görülen intihar olayı, Beşir Fuad'ın intiharından sonra toplumda ve edebiyat ortamlarında sıkça görülmeye başlanmıştır. Bu artış öylesine belirginleşmiştir ki önleyici bir tedbir olarak gazetelerde ve dergilerde , uzunca bir süre intihar haberlerinin verilmesi yasaklanmıştır.
Virginia Woolf, Cesar Pavese, Sylvia Plath, Stefan Zweig gibi yazarlar, hayatlarına intihar eylemiyle son veren isimlerden bazılarıdır. Her birinin intihar nedenleri farklı olsa da, intihar olgusu bu isimlerin kaderlerini birleştirmiştir. Türk edebiyatında ise Yedikuleli Faizi, Emir Çelebi, Beşİr Fuad, Sadullah Rami, Galip Efendi, Ömer İhya, Şakir Efendi, Tokadizade Şekip, Halil Nihat Boztepe, Rabia Bayraktar, Güngör Rona, Can İren, Rasih Güran, Celal Sılay, Turgut Günay, İlhami Çiçek, Kenan Özcan, Nilgün Marmara, Kaan İnce, Metin Akbaş, Sosyal Ekinci, İlhan Şevket Aykut, Hüseyin alacatlı, Nazir Akalın, Zafer Ekin Karabay... intiharla hayatlarına son veren isimlerdendir. Bu isimlerin yanısıra bir de, intihara teşebbüs eden edebiyatçılar vardır ki; İzzet Molla, Dertli Lütfi, Hasan Remzi Efendi, Asaf, Ziya Gökalp, Ümit Yaşar Oğuzcan, Pınar Çekirge, ve Şakir Efendi... bunlardan bilinenleridir.
Zafer Ekin Karabay, ardında ''Bütün Mesele Neydi?'' isimli bir intihar mektubu bırakır. Bu mektupta söyledikleri dikkat çekicidir.
"hani, ‘hayatın neresinden dönülse kardır’ dizesi var ya Nilgün’ün, canım benim, ben yaşamın neresinden döneceğimi çoktan belirlemiştim. Nilgün Marmara’nın 29 yaşında, S. Plath’in şubat ayında intihar etmesi, benim de 29. yaşımın 29 şubatında intihar etmemi gerektirmezdi. ama madem ki yaşamda kalmaya kendimi ikna edemiyordum, o zaman bir tarih belirlemeliydim ve 29. yaşımın 29 şubatını seçtim. bu yüzden ‘şubatta saklambaç’a bir yığın başka sırla birlikte intihar edeceğim tarihi de gizlemiştim. ne var ki, kitabımı bir türlü bastıramadım (o kitabı görmeden ölmek bana nasıl acı veriyor bilemezsiniz). Ama şimdi yaşamımın bu ayrım noktasında hiçbir yerde huzur bulamadığıma göre bu tarihi bekleyecek gücüm de kalmadı. Hem Zebercet de belirlediği tarihten önce intihar etmemiş miydi? (Kimbilir belki kendimle barışabilseydim...)
Beşir Fuad'ı bilenler nedenini bilecektir.
Türk edebiyatında iz bırakan en önemli intihar vakası, Beşir Fuad'ın intiharı olmuştur.
Osmanlı döneminde, bilim peşinde koşan cesur adam, Beşir Fuad.
Abdulhak Hamit Tarhanın deyişiyle: ''Hurafeler karşı doludizgin mücadele halinde görürüz. Müspet ilim ve düşüncenin apolijisini yapar. Ayrıca insana hakikatler namına girişilen mücadelenin zevkini tattırmaya çalışır. Ama kendisi bu zevki tatmaktan yoksundur. Çünkü bir yanda çağdaş düşünceyi, çağdaş bilimin verilerini Türk kültürüne taşıyarak yeni bir dünyanın kapılarını açmaya çalışırken, bir yandan da bilgisiz ve tutucu şöhret-i kazibelerle boğuşmak, onların hakarete varan saldırılarına karşı koymak zorundadır. Ve bu kavgada yalnızdır, tek başınadır. Bu yalnızlık götürür onu ölüme.
Beşir Fuad
''...materyalist felsefenin ve pozitivist anlayışın edebiyata nasıl uyarlanacağını göstermek için Güneş adında bir dergi yayınlamıştır.''
Camus, intiharı: ''Varoluş problemini kesin olarak çözme kararının bir işareti'' olarak görmüştür.
Edebiyat alanında geri kalmışlığımızın sebebini düşünüyorum şu an...
Batı dünyasında intihar olgusu, Türk toplumundan çok daha önce ve çok boyutlu olarak tartışılmıştır. Türk toplumunun , müslüman bir toplum olması hasebiyle intiharı yasak ve günah bir eylem olarak algılaması nedeniyle intihar, uzun bir süre toplumsal bir sorun halinde algılanıp yazılı ve sözlü olarak değerlendirilememiştir.
Hece dergisi, ''Yaşadığı gün sayısı kadar okudu dense yeridir'' cümlesiyle İlhami Çiçek'teki okuma tutkusunun altını çizer. Okuyan, düşünen ve sanatıyla da yaşadığı çağı, çağının insanını sorgulayan bir şairdir o.
Zafer Ekin Karabay'ın intihar mektubu kendisine ulaştırılan Can Dündar, onun intihar nedenini sorgular ve şöyle bir açıklama yapar.Mesele (Mayakovski’den Kaan İnce’ye, Van Gogh’dan Nilgün Marmara’ya, Jack London’dan, Hemingway’e kadar) bütün sanatçıların, vicdan sahiplerinin, hayatı sevenlerin meselesi: Ozanın, başkalarının acısı pahasına elde edilen mutluluğu kabullenememesi... Alaattin Topçu’nun deyişiyle "hayatın ağırlığı karşısında insanın hafifliğini", "N’apalım, dünya böyle" diye geçiştirememesi... Sokaktaki tevekkülle baş edememesi... Sokaktakilerden olmayıp, onları dönüştürmeye de gücünün yetmemesi... Ve "kendiyle barışıp" haksızlığa alışarak yok olmaktansa, intihar ederek var olmayı tercih etmesi... Nilgün Marmara da "Ey, iki adımlık yerküre/ senin bütün arka bahçelerini gördüm ben" deyip gitmedi mi?