Jenny, başını üzüntüyle salladıktan sonra yanıt bekleyen Marie’ye baktı. “Üzgünüm,” dedi. Rol kesmeye devam ediyordu. Bunu yapmaktan başka çaresi yoktu. Gerçeği anlatamazdı. “Kendimi pek iyi hissetmiyorum. Zihnimdeki düşünceler adeta birbirine karışmış durumda. Kafamı toparlamam gerekiyor. Ancak ondan sonra size neler olduğunu anlatabilirim.”