Çetin Eflatun Güney

Çetin Eflatun GüneyErzurumlu Emrah Hayatı ve Şiirleri yazarı
Yazar
8.0/10
2 Kişi
9
Okunma
0
Beğeni
475
Görüntülenme
Ne feryad edersin divane bülbül Senin bu feryadın gülşene kalsın Bu dünyada eremezsen murada Huzur-i mahşere divana kalsın Nesin methedeyim bir kaşı kare Şu sineme açtı onulmaz yara Dünya tabip gelse derdime çare Derdimin dermanı lokmana kalsın.
Çocukluktan beri felek sillesin Yiye yiye Emrah üstad olmuştur .
Sayfa 114
Reklam
Fırsat elde iken sür bu devranı Geçer durmaz bu güzellik çağların.
Sayfa 85
"Olmak istiyorsan muhabbet-pezir Zencir-i hevâya gel olma esir Sen de âşık olup gel şu bezme gir Bak gör ki neler var inceden ince"
Evvel bahar yaz ayları gelende Açılmış bahçede gül memelerin Versen de ağzıma emsem leblerin Bal ile yoğrulmuş yâr memelerin
Sayfa 84
Bu yıl da Emrahî yarsız kışlasın Varır isem o yar beni taşlasın Şimdengirü bildiğini işlesin Hiçbir umuruna karışmam gayrı
Reklam
Viraneden gelen baykuş ünüdür Emrah sevdiğinin miras hanıdır Koynundaki meme kiraz gibidir Dedim ver ağzıma emem bu gece
Sayfa 39
Can mübteladır varına, Mailim zülf-i tarına, Yandım harim-i narına, Seyreyle tabım bu gece. Nuş ettim aşkın dolusu, Ref'oldu gönül kaygusu, Uyandı bahtım uykusu, Ne tatlı habım bu gece.
Kusurî'den
Gel ey gönül mülk edinme bu dehri İli göçmüş ıssız hana dönersin Akıbet sunarlar bal deyu zehri Tacı tahtı bimekâna dönersin Zal ü Rüstem gibi hükmün yürüse Ne haleftir her kim benim der ise Zerrece başında aklın var ise Yurdu ıssız karübana dönersin Duydun mu bildin mi Bemki şahı Âlemde muntazır bunca sipahi İnsin cinnin padişahı penahı Davut oğlu Süleyman'a dönersin Bu felek nicesin eyledi berbat Gelenden geçenden olmadın irşad Ne imiş dünyaya gelmekte murat (Kusurî) der lâmekâna dönersin
Sayfa 71 - İstanbul Maarif KitaphanesiKitabı okudu
Ne feryad edersin divane bülbül Senin bu feryadın gülşene kalsın Bu dünyada eremezsem murada Huzur-u mahşere divana kalsın
Reklam
Birin bilir birin bilmez Bu dünya kimseye kalmaz Yâr ismini desem olmaz Düşer dillere dillere
Meşhur Erzurum türküsü...
Ne feryat edersin divane bülbül Senin bu feryadın gülşene kalsın Bu dünyada eremezsem murada Huzur-u mahşere divana kalsın
Felek çakmağını üstüme çaktı Beni bir onulmaz derde bıraktı Vücudum şehrini odlara yaktı Yandım ateşine su Leylâ Leylâ
Dolanı dolanı gelir Ölüm yavaşça yavaşça Kalem alıp yaz derdimi Gülüm yavaşça yavaşça Söğünmüyor bir dem narım Sevda oldu öz diyarım Güz dedi geçti baharım Selim yavaşça yavaşça Garip gönlüm durmaz oldu Gözüm ırak görmez oldu İşe güce varmaz oldu Elim yavaşça yavaşça Sevdiğim bu yana bakmaz Kaş eğip kirpiğin yıkmaz Karıldı kanadım kalkmaz Kolum yavaşça yavaşça Şu dünyaya güvenilmez Ölmeyince kan kesilmez (Meslekî) m artar eksilmez Zulüm yavaşça yavaşça
Sayfa 18 - İstanbul Maarif KitaphanesiKitabı okudu