Kalbimiz soğuk, kalbimiz buz tutmuş, mutsuzuz, huzursuzuz.
Doğa ile bağımız kopuk, doğanın bize sunduklarını farketmiyoruz üstüne birde ona her türlü zararı veriyorken mutlu ve huzurlu olmak ne derece mümkün?
Dua etmenin ve doğa ile bağlantıda olmamız gerektiğinin üzerinde durmuş yazar ve kitap bu anlamda bol farkındalıklı.
Şamanların doğa ve ruh ile olan bağlantıları, tüm canlılar ile olan bağın önemi oldukça iyi işlenen kitaptan kulağımda Angaangaq sesi hala;
“ Hayat kendi içinde bir ayinle kutlanmaya değer bir merasimdir.”
Güzel ve farkındalıklı yolculuğun sonunda;
Sağlıklı, sıhhatli, kitaplı günler bizimle olsun.
Ve dilerim kalplerde ki buzlar erir çünkü başka türlüsü mümkün değil dünya için.
“Kalbinizi açabilin; güçlü, dik durarak, sevgi dolu hayatı güzellik ve bilgelik içinde yükselerek yaşayın.”
