Yalnız kalmayı bir anlık bir his zannediyorlardı. Yalnızlığın bir durum değil, içinde kaybolunan bir orman, geçilemeyen bir deniz, aşılamayan bir düzlük olduğunu bilmiyorlardı.
Birisinin senin için hayatında açtığı yeri büyütemeyeceğini, biri seni yaşamına ne kadar dahil ediyorsa onun için o kadar var olabileceğini o an anladım.
Bu biri, benimle ilgili hislerini çamaşır iplerine asar, kurutur. Bu biri, beni deniz tuzuyla ovar, bir gün kollarına sarar, bir gün kapılardan kovalar .