kaç hayattır burda oturuyorum
hem dünyalı hem değil
tuhaf bir şey her sabah
aynı mektubu okuyorum
tanrının el yazısı ile yazılmış
bir lekeymişim tavanda, kendime bakıyormuşum. rüya
gördüğümü söylüyor dışımdaki
yalnızca rüya...
acı çekmeyi bilmelisin, der
öğrenmelisin bir parçanı yitirmenin acısını
geri gelmeyeceğini bile bile aramasını
çünkü bir gidişten ibarettir hayat
çünkü gitmek, böyle böyle büyütür insanı