"Ümitsizliğe varmayan yeis, aşktan çok vefadır. Bu his çölün ortasında cenneti özleme gibi bir hatıradan ibarettir. Leyla Mecnun'a rastladığında onunla konuşmak ister. Beriki; "Sus", der; "Beni Leyla'nın aşkından uzaklaştırıyorsun". Burada Leyla'nın gölgesine, onun ilk hatırasına aşık olan bu aşk reel bir şey istemez, maddeden uzaktır. Uyku ile uyanıklık arası. İslam sanatı işte budur..."