Colleen Hoover
Yazar
BEĞEN
TAKİP ET
8.1
1.910 Kişi
3.919
Okunma
170
Beğeni
9,2bin
Gösterim
Unvan
Amerikalı Roman Yazarı
Doğum
Sulphur Springs, Teksas, Amerika Birleşik Devletleri, 11 Aralık 1979
Yaşamı
Colleen Hoover, New York Times'ın en çok satan yazarlarından biri. Hoover'ın romanları, yeni yetişkin ve genç yetişkin kategorilere girer.
Hoover, ilk romanı Slammed'i (Çarpılma) Ocak 2012'de yayınladı. O zamandan beri, bütün uzun metraj romanları New York Times'ın En Çok Satanları oldu.
Colleen Hoover, ABC News Nightline ve CBS This Morning'de yer aldı.
İncelemeler
336 syf.
·
1 günde
·
Beğendi
·
10/10 puan
Matbaa öncesi okuduğum bu güzelliği hikayelerimden ne kadar çok sevdiğimi biliyorsunuz zaten.
Yazarın ülkemizde çıkan tüm kitaplarını okudum. Her Kalp Kırılır, konusuyla, kurgusuyla, kapağıyla, karakteriyle yazarın en sevdiğim kitabı oldu.
Benim için 2021 favorilerinden diyebilirim.
Beyah ve Samson -isimleri ilk defa duydum resmen- sanırım kalbime asla çıkmayacak iki karakter olarak yerleştiler. İki yaralı kalbin bir araya gelip nasıl tamamlandıklarını okuyoruz.
Beyah, o kadar yaralı ama bir o kadar güçlü kadın karakterimiz. Yaşadıkları beni kahretti resmen. Kitabın başında zaten kitabın isminin hakkını vererek dan diye kalbimizi ucundan kırıyor.
Beyah, yıllardır görmediği babasının yanına gitmek zorunda kalıyor ve Samson’la da bu şekilde karşılıyor. Ah, Samson’ın çektikleri… Kalpler binbeşyüz parça be…
Aslında çiftimiz iki kez karşılıyor ve aralarındaki o etkileşim beni mahvetti.
Dışardan bakıldığında birbirlerine tam anlamıyla zıt gibi görünselerde Samson ve Beyah vakit geçirdikçe ne kadar benzer olduklarını keşfediyor aslında.
Onların o güzel arkadaşlığı, aralarındaki sırlara rağmen birbirlerine tutunmaya çalışmaları, yakınlaşmamak için sebepler bulmaları… Ahh! Valla o kadar güzeldi ki kitabı sadece çok güzeldi diyerek anlatmak istiyorum size. Çünkü kitabın güzelliğinden bahsetmek için cümle kuramıyorum.
Beyah, Samson, Sarah ve Markos… Bu dörtlü için söylecek kelimem yok. Çiftimiz muhteşem, hep birlikte ayrı muhteşemler.
Kardeşlik, dostluk ve aile. Saklanan sırlar, kırık kalpler ve hüzünler. Bunların yanında eğlenceli zamanlar ve mutlu sonlar arıyorsanız hiç beklemeden Her Kalp Kırılır’ı alın lütfen.
Yazarın şuana kadar okuduğum en güzel kitabı diyebilirim.
Kitabın içinde yetişkin sahneler var ama yazarın diğer kitapları kadar çok değil. Hele o son, ya o sona gelene kadar ne çektim bir ben bilirim. Harika alıntılarım var bir dolu ve onları da ayrı bir gönderi de sizlerle paylaşacağım. Çünkü çok güzeller…
Senenin favorisi herkese özellikle türü sevenlere tavsiyemdir.
Okuyacaklarıma Ekle
376 syf.
·
10/10 puan
Bu kitabı aylar önce çevrilmediği için ingilizcesini okuyup aşık olmuştum. Türkçesini de kaçırmadım aldım tabii ki hemen Kapağı ve ismini orjinaline göre bana baya uyumsuz geldi epsilon daha iyi yapabilirdi diye düşünüyorum ama her neyse çünkü neyse ki çevirisi güzeldi. Türkçesini okurken, ikinci okuyuşum olmasına rağmen başlarında erkek karakter olan Ryle'ye ısınamadım yani sürekli bir yatak mevzusu döndürüyordu ama sonradan düzeldi gibi oldu- diyemiyorum çünkü başka şeyler oldu. Ki bunu da arkadaki yazarın notu kısmında çok iyi anlıyoruz aslında. Yani asla beklemeyeceğim şeyler yaptı ve Lily de buna karşı çıkmayarak Pollyanna gibi saf saf dolaştı etrafta. Fakat anlıyorsunuz neden olduğunu, emin olun başlarına önyargılı yaklaşmayın sonradan mükemmel oluyor her şey. Özellikle bir daha söylüyorum, sondaki yazarın notu kısmında kitabın ne düşünülerek yazıldığı, hangi anılarla temelinin atıldığını okuyacak ve eminim ki anlayacaksınızdır... Yani beni o kadar tatmin etti ki başka bir son düşünemezdim bile. İçim biraz buruk kaldı, yalan yok ama yine de en iyisi oldu herkes için. Hele bu gelecek sahnelerinden önceki son kısım... Kitabın ismi bile çok anlamlı oluyor yani MÜKEMMEL DETAYLAR MÜKEMMEL! . +18 kısımlar da var kitapta :) Gerçekten kitap o kadar güzel ki ne kadar övsem az. Gerçekleri çok güzel yansıtmış bize yazar. Aşağıda bu gerçeklerden daha detaylı bahsedeceğim
• KONU •
Lily ve Ryle kötü bir günün ardından çatıda tanışıyorlar ve aylar sonra aile aracılığıyla tekrar karşılaşmalarıyla birlikte başlıyor ilişkileri. Başları sizi sinir edebilir, ama devam edin emin olun pişman olmazsınız. Normal gibi görünen bir aşk hikayesi, taa ki kitabın yarısına kadar. Asıl olayların başladığı yer. Gerçekler, fazla gerçekçi yazılmıstı ve bu yazarın müthiş bir özelliği. Minik ama çok da büyük olmayan bir spoiler uyarısı, şiddet. Yani dedim ki "Neden ayrılmıyor, katlanmak zorunda değil." Ama anlıyorsunuz sonra neden olduğunu. Dediğim gibi; gerçek. Sonu beni aşırı tatmin etti. İçim biraz buruk kalsa ve bitirdiğimde evde volta atsam da her karakter için en iyisi oldu diyebilirim. Sonları için başlarına katlanılır! Bu seneki favorilerimden!
Okuyacaklarıma Ekle
314 syf.
·
2 günde
·
Beğendi
·
10/10 puan
Siz hiç bir kitap tarafından dövüldünüz mü? Başınıza gelmediyse eğer gelecek. Verity okurken resmen ben kitaptan dayak yedim. Dün üç saat gibi bir sürede kitabı bitirdim. Anında yorum yazıp içimdeki herşeyi boşaltmak istedim. Bugüne zor sabrettim inanın.
Kitap sizi her sayfada alacak, yerden yere vuracak. Sizi şaşırtırken, aklınızla oynayacak. Onlar da yetmeyecek; kalbinize dokunup, psikolojinizle oynayıp, ters köşelerle beyninizi yakacak.
Her sayfasını ayrı merakla okurken yerimde duramadım. Arada bir kitabı fırlatıp derin nefesler aldım. Sonra durup parmaklarımı ısırdım yetmedi saçlarımı yoldum falan… Gerilip ürpermektem, şaşırmakran ve hayrete düşmekten kendimden geçtim.
Öncelikle asla bilindik bir CoHo kitabı değil. İçinde tabii aşk var ama bu aşk sanki kitabın bir paravanı. Zaten aşk falan görmüyor gözünüz. Arka planda olanlar soluk kesmeye yeter de artar bile.
Yemin ederim kitap dehşetle başlıyor dehşetle bitiyor. Arada okuduklarımız zaten gizem-gerilim filmimi aratmıyor. Bu arada şahane bir film olurdu.
Kitabın arka kapağı konusunu net anlatıyor.
Lowen bilinci yerinde olmayan ve artık yatalak olan ünlü yazar Verity’nin kitaplarının devamını yazmak için araştırma yaparken kadına ait bir otobiyografi bulur. Kitap içinde kitap okuyoruz düşünün.
ÇOK İYİYDİ!
Allah’ım oradaki her sahne beni kahretti. Hassas içerik uyarısını da koyuyorum buraya çünkü kesinlikle herkes okuyamaz.
Verity yatalak, beyni hasarlı ama kadının bakışlarının bir anda üzerinizde olduğunu düşünün? Yemin ederim ürpermekten gerildim.
Kitabın sonu öyle bir ters köşe ki anlatamam. Bence asla net bir son değil. Verity gerçekten bir manipülatör. Yani gerçek-kurgu arasında yarattığı bir çizgi yok. Neresinden bakarsam bakayım çok çirkin bir karakter geliyor bana.
Kitabın sonu şöyle bir cümleyle bitiyor. “Hangi gerçeği manipüle ediyordu?”
Ben son kısımda bulunan mektuba asla inanmıyorum. Bakalım siz ne düşüneceksiniz?
Gizem, gerilim, aşk, beyin yakan ters köşelerle dolu efsane bir CoHo kitabı. Hatta türünün en iyisi olmak bir yana yazarın en başaralı kitabıydı bence.
Asla beklemeyin alın ve okuyun.
Tavsiyemdir.
Okuyacaklarıma Ekle
376 syf.
·
3 günde
·
Beğendi
·
10/10 puan
Nereden başlamam gerektiğini bilmiyorum. Söylemek istediğim o kadar çok şey, anlatmak istediğim o kadar çok duygu var ki içimde.
Öncelikle bunun SPOILER içeren bir inceleme olduğunu söyleyerek başlayacağım. Eğer kitabı okumadıysanız lütfen bu incelemeyi okumayın çünkü kitapta geçen çoğu olay hakkında düşüncelerimi yazacağım. Eğer kitabı okuduysanız da isterseniz bana özelden yazabilirsiniz <3
O zaman başlıyorum;
Kitap Lily'nin babasının cenazesinin sonrasında çatıya çıkması ve orada bir çocukla tanışmasıyla başlıyor. O çocuk da Ryle. Birbirlerini tanımadıkları halde bir oyun başlatıyorlar ve kendileri hakkında çıplak gerçekleri anlatmaya başlıyorlar. Bu konuşma sonrası Lily eve gidiyor ve 15 yaşındayken yazmış olduğu günlükleri okumaya başlıyor. Bu günlüklerin hepsi Ellen DeGeneres'a yazılmış. Günlüklerinde Atlas diye bir çocukla tanışıyor, evsiz ve yalnız bir çocuk. Lily'nin Atlas'a yardım etmesiyle aralarında bir bağ kuruluyor. Hikayenin devamında Lily altı ay sonra Ryle ile tekrar karşılaşıyor. Bir kaç olay sonrası birbirlerine aşık oluyorlar ve sevgili gibi oluyorlar. Tabi bununla eş zamanda Lily geçmişteki günlüklerini de okuyor, Atlas ile yaşadığı şeyleri görüyoruz. Dokuz yıl sonra tekrardan karşılaşıyorlar. İkisi de bir ilişki içerisinde olduklarından bahsediyorlar.- Nedense karşılaştıkları anda birbirlerine aşklarını itiraf edeceklerini hayal etmiştim :( - Buraya kadar kitap sadece ısınma adımlarında asıl olaylar bu kısımdan sonra başlıyor.
Lily'nin annesi babasından sürekli şiddet görmüş ama asla babasını bırakmamış. Bu şiddet sahnelerin hepsine Lily tanık olmuş ve çok büyük travmalar yaratmış bu onda. Bir gece Ryle ile sarhoş olduklarında bir kaza yaşanıyor ve Ryle öfkesini kontrol edemeyip Lily'i yere itiyor. Lily bunun bir kaza sonucu olduğunu düşünüyor çünkü çok önemli bir ameliyatı yaklaşıyor ve elini kestiği için kendisine sinirlenmekte ufak da olsa hakkı olduğunu düşünüyor. Atlas Lily'i ondan uzak durması için uyarıyor bu şiddet olayını anladıktan sonra, malesef tam o anda Ryle birlikte olduklarını görüyor ve yeniden öfkesine sahip çıkamıyor.
Sorunlarını çözüyorlar ve bir şekilde aniden evleniyorlar. Malesef bu şiddet olayı tek seferli kalmıyor. Ryle Atlas'ın numarasını Lily'nin telefonunun arkasında buluyor. Ryle anlık sinirle Lily'i merdivenden aşağıya itiyor??? -Daha ilk kez ittiğinde bile ondan nefret etmiştim ama bu sefer gerçekten midem kalktı. Lily o pisliği bırakıp da her daim yanında olan Atlas'a dönsün diye o kadar çok dua ettim ki.
Ama malesef bu da ayrılması için yeterli olmadı çünkü ortaya birden bire çıplak bir gerçek daha çıktı. Aslında ilk sayfada öğrendiğimiz kardeşini öldürme hikayesindeki kardeş Ryle'mış. O an öyle bir şok geçirdim ki kime üzüleceğimi şaşırdım. Ben olsam o anda da ayrılırdım. İyi bir ruh sağlığı içinde olmayan birisiyle ilişki devam ettiremezsiniz özellikle de o kişi sizi istismar ediyorsa. Ryle tamamen iyi hale gelene kadar Lily'den uzak durmalıydı. Çünkü eğer onu gerçekten seviyorsa kendinden bile korumalıydı. Bunun yerine af diledi ve Lily de onu affetti - Lily'i bu konuda asla suçlamıyorum yaşanan şeyler o kadar ağırdı ki ve okuyan bir çok kişi de demiştir neden ayrılmıyor diye, keşke daha da kötüleşmeden bitirseydi her şeyi ve asla arkasına bakmasaydı... ama bence bunlar olurken Lily de iyi bir ruh sağlığına sahip değildi. Annesine yaşananların hepsi bir döngü halinde kendisine geri geliyordu. Ryle'dan da nefret etmiyorum, yaşadığı şey bir insanın kaldırabileceği düzeyde değil. Ama tamamen iyileşene kadar Lily'den soyutlamalıydı kendisini.-
Daha da sonra bu olanların hepsinden daha kötüsü gerçekleşiyor. Lily'nin Atlas hakkında yazdığı günlüklerin hepsi Ryle'ın eline geçiyor. Sonrasında neler olduğunu anlatmayacağım ama gerçekten okurken o kadar yıkılmış hissettim ki kendimi, gerçek olmasa dahi Lily bunları yaşamak zorunda kaldığı için o bölüm boyunca ağladım.
Ben böyle anlatınca tamamen karamsar bir kitap gibi geliyor olabilir ama birazdan anlatacağım sahne gerçekten gururlanmamı sağladı. Çünkü Lily döngüyü kırdı. Bu kavgadan sonra Lily kesinlikle bitirmek istedi, Atlas'ı aradı ve hastaneye gittiler fakat orada hamile olduğunu öğrendi. Bu sayfalar onun için çok üzücü, yıkıcı ve yorgun geçti. Bu süre içerisinde Ryle ile uğraşmadı çünkü Ryle Lily'e zaman tanımak için İngiltere'ye gitti. Bebeğin doğmasına yakın geri geldi ve Lily'i geri kazanmaya çalıştı.
Bebek doğduktan hemen sonra Lily temelli olarak boşanma kararı aldı. Her ne kadar zor olsa da döngüyü kırdı. Kızının da bunları yaşamasını istemediğini, Ryle'ın onu sadece incittiğini ve onu aldatmış olsa dahi ona dokunmaya hakkının olmadığına kadar hepimizin söylemek istediği her şeyi söyledi. Alta bu bölümün son alıntısını bırakıyorum, çünkü bu alıntı benim gururlanmamı sağlıyor;
"Annem bunu yaşayıp atlatmıştı.
Ben bunu yaşayıp atlatmıştım.
Kızımın bunu yaşamasına asla izin vermeyecektim.
Kızımı alnından öptüm ve ona bir söz verdim.
'Burada bitiyor. Seninle ve benimle. Bizimle sona eriyor.' "
Diğer şeylere gelirsek, Atlas okuduğum en iyi erkek kitap karakteri. Lily ile aralarındaki şey ise kimsenin sahip olamayacağı kadar özel, derin bir bağ. Kitap boyunca okumaktan en çok hoşlandığım kısımlar ikisinin çocukluk ve şimdiki zaman anılarıydı. Birbirleriyle olan bağları beni derinden etkiledi. Atlas'ın kimsesi yokken, kendisine yiyecek bir şey dahi bulamazken Lily'nin ona yardım etmesi o kadar güzeldi ki. Birlikte Ellen şovlarını izlemeleri, birlikte uyudukları zamanlar... Onlar gibi bir bağa sahip olmak gerçekten çok nadir bir durum. Aradan ne kadar yıllar geçse de aralarındaki sevginin gitmemesi de içimi sızlattı. İkisi de birbirlerini asla unutmamışlar.
Allysa karakterini de çok sevdim. Özellikle de kendi arkadaşını kardeşinden önce tutması beni çok mutlu etti. Ryle'ın Lily'i istismar ettiğini öğrendiği anda ona destek vermesi cidden beni mutlu etti. Marshall ile de çok yakışıyorlar :)
Sonda her şeyi annesine anlattığında da gerçekten içim rahatladı. Annesiyle aynı acıları paylaştılar ve bence bu birbirlerini daha iyi anlamalarını bile sağladı.
Atlas ile birlikte ayrıca kızı emmy ile mutlu bittiği için sevindim. Ryle ile de herhangi bir sorunları yoktu kitabın sonunda. Yine de o kadar içimi parçaladı ki kitaptaki karakterlerin travmaları, mutlu bitmiş olsa bile mutlu son gibi hissedemedim.
Kitabın sonundaki yazar notu bölümünde Colleen kendi annesinin de bunu yaşadığından bahsetmiş ve bu kitapta onun hayatından da bir şeyler olduğunu. Malesef gerçek hayatta bilmediğimiz bunun gibi o kadar olay oluyor ki, keşke şiddet tamamen ortadan kalksaydı. İnsanlarla konuşarak çözebilseydik sorunlarımızı çünkü şiddet sorunları çözmüyor sadece daha da kötü hale getiriyor.
Bu kitaptan sonra hayata bakışım biraz daha değişti, hiç bu tarz bir kitap okumamıştım. Konunun işlenme biçimi, yazarın betimlemeleri... Ben bu kitabı gerçekten beğendim ve şu an en çok sevdiğim kitapların arasına girdi. Daha bahsetmediğim çok fazla şey varmış gibi hissediyorum, belki kitabı unutmaya başladığım zaman tekrardan okurum ve bu incelemeye de şu an aklıma gelmeyen düşüncelerimin hepsini yazarım.
Şimdilik bu kadar, sevgiyle kalın <3
Okuyacaklarıma Ekle
376 syf.
·
6 günde
·
8/10 puan
Bizimle Başladı Bizimle Bitti
Genç bir kızın (Lily’nin) geçmişte ailesinden ve hayatta yaşadığı travmatik olaylardan etkilenerek, yaşamını hangi koşul ve şartlarda ilerletmesi gerekliliğini anlatan, empati ile destekleyen, acı ümit ve sevgiyle harmanlayan dramatik bir hikaye; müsait okurların okumalarını tavsiye ederim.
Okuyacaklarıma Ekle
376 syf.
·
1 günde
·
Beğendi
·
6/10 puan
Çok keyif alarak okumuş olsam da eksik bulduğum noktaları oldu ve benim için yazarın daha iyi olan kitapları var. Kısaca güzel ama muhteşem değildi benim için. Yazarın dilini zaten çok seviyorum. Zaten bu kitap tarih olarak önceden çıkmış bir kitap ve son zamanlarda çıkanlarla kıyaslandığında dilinin aşırı değiştini, bu kitaptaki acemilikle anlıyorsunuz. En azımdan tüm kitaplarını okuduğum için ben öyle hissettim.
Kitaptaki tüm karakterleri çok sevdim. İlk yarı zaten benim için baya güzel de ilerledi. Puan kırmama sebep olan kısım kitabın ikinci yarısı oldu. Çünkü artık herşey inanılmaz zorlama bir dramaya dönüştü benim için.
Lily, Atlas ve Ryle… üç ana karakterimiz var. Aşk üçgeni değil. Daha çok geçmiş gelecek tarzında okuyoruz. Atlas ana erkek karakterimiz ama o kadar az ki…Mutlu sona ulaşacağımız kişi Atlas ve ben erkek karaktere bu kadar az yer verilmesinden hoşlanmıyorum.
Ryle ise alıntılarımın hepsi onun ağzından resmen. Bir karakteri ya iyi ve ufak hataları olarak okumak isterim, ya da affedilmeyecek hata yapıyorsa gözümden düşmesini beklerim. Ryle için yazar yaptığı hatalara o kadar güzel kılıf uyduruyor ki ne gerek var! Yani hepsinin geçmişine bir parça dram yazmak benim için biraz sıkıcı olmasına sebep oldu.
Her halta ağlayan ben bu zorlama dram yüzünden tek bir sahne dışında bir şey hissedemedim maalesef. Evet duygusal ama ben ağlayan kesimden olmadım.
Belki se beklentiyle alakalı da olabilir. Derin bir konusu var Lily üzerinden ama keşke sadece Lily’in olayı olarak kalsaydı bu durum çok daha seversim. Herkese bir dram kulpu takılmasını istemezdim.
Sonu da beni asla tatmin etmeyerek bitti. En azından sonunu bu kadar oldu bittiye gelmeseydi. Bir kaç sayfa okumak bile bakış açımı daha faza değiştirirdi sanki.
Merak ettiren bir havası ve akıcı dili var ama favorilerimden olmadı. Okuduğum güzel, ortalama bir kitap oldu. Güzel cümlelerle süslenmiş olması beni cezbetti ama böyle derin konularda biraz daha detay beklerdim. Beklenti çok yükseltilmeden biraz dram, romantizm olduğunu düşünerek okunursa daha fazla seversiniz.
Okuyacaklarıma Ekle
368 syf.
·
Puan vermedi
Hala kaç puan vermem gerektiğini düşünüyorum. Okurken o kadar öfkelendim ve o kadar kızdım ki. Tate tam bir ahmaktı. Artık öfkelen, kız, kendini geri çek diye bağırmak istedim. Kitabın ortalarından sonra tamam artık anladık kitap epeyce bir +18 ama yeter artık dedim. Daha çok sevebilirdim hele finalden sonra kesinlikle çok sevebilirdim ama hayır yaa Tate'nin davranışları ve kendisini bu şekilde kullandırması benim çizgimi aştı. Daha güçlü kendisinden emin kadınları okumayı seviyorum. Bu yüzden kitabın akıcılığına ve beğendiğim finaline rağmen olmadı. Bu tarz kitapları seviyorsanız okunabilir tabii ben yeni yeni alışıyorum :) Yaz aylarinda sahiden iyi gidiyor.
Yakışıklı ama tuhaf pilotumuz, hemşire bir kızımız ve aşk olmadan devam edecekleri bir ilişki var kitapta. Kalanını anlatmaya gerek yok çünkü genelde evin yatak odasında geçen bir hikaye.
Biraz da özüme döneceğim kitaplara geçeyim ben en iyisi bu kadar aşk yetti :)
Okuyacaklarıma Ekle
© 2022 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.19.58